ταν η Ιστορία ήταν ακόμη στην αρχή της, η Θάλασσα ούτε άκρη ούτε όρια είχε. Μόνο ομορφιά ατελείωτη. Πώς να μη μαγέψει τα μάτια των ανθρώπων; Πώς να μην τραβήξει σαν μαγνήτης τα όνειρά τους; Αυτή που τ…
Ο μικρός Αλέξης ανεβαίνει στη σοφίτα που ζούσε ο παππούς του. Εκεί, μέσα σε ένα σεντούκι γεμάτο παιχνίδια, ανακαλύπτει μια χρωματιστή σβούρα.
Όταν την παίρνει στα χέρια του, η σβούρα λάμπει και σκορπ…
Αυτός που αγαπώ έχει μια κόκκινη μυτούλα
και μια αστεία, γελαστή φατσούλα.
Πίνει νερό από των λουλουδιών το βάζο
κι έρχεται πάντα όταν γιορτάζω.
Είναι τρελούτσικος και γκαφατζής...
Χμμμ... μήπως μαντ…