Γεννήθηκε στην Καβάλα από γονείς Νιγριτινούς, Ζωγράφος της σχολής των Ιμπρεσιονιστών με προσωπικό ύφος και μοντέρνες αποκλίσεις. Μαθητής του Νικηφόρου Λύτρα. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το τοπίο. Σπούδασε καλές τέχνες στην Αθήνα και αρίστευσε (1904). Πήρε το πρώτο βραβείο του Αβερωφείου κληροδοτήματος και υποτροφία για να συνεχίσει καλλιτεχνικές σπουδές στο εξωτερικό (1907). Φοίτησε τρία χρόνια στην Ακαδημία Καλών Τεχνών Μονάχου και τιμήθηκε με επαίνους και μετάλλια. Πραγματοποίησε κατόπι μεγάλο καλλιτεχνικό ταξίδι αισθητικών μελετών και πολιτιστικής ερευνάς στη Γαλλία, Ιταλία, Άγιο Όρος, Κων/πόλη, Παλαιστίνη και Αίγυπτο (1911). Κατόπι εγκαταστάθηκε πολλά χρόνια στο Μόναχο. Το 1929 διορίζεται, μετά από διαγωνισμό, τακτικός καθηγητής των εργαστηρίων ζωγραφικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών. Διετέλεσε υποδιευθυντής της Σχολής τέσσερα χρόνια και τρεις φορές διευθυντής, ως που αποχώρησε εξαιτίας των γερατειών. Στον καιρό τής ακμής του πήρε μέρος στις πιο επίσημες ομαδικές εκθέσεις Ευρώπης και Αμερικής. Έργα του βρίσκονται σε πολλές δημόσιες πινακοθήκες (Αθήνας, Μονάχου, Φρανκφούρτης, Βερολίνου, Δρέσδης, Ανοβέρου, Ρώμης, Βενετίας, Παρισίων, Στοκχόλμης κ.ά.) καθώς και σε διάφορες ιδιωτικές συλλογές. Πολλά από' αυτά κυκλοφόρησαν εκτυπωμένα σε ειδικές εκδόσεις ή λιθογραφημένα. Στον Ελληνοιταλικό πόλεμο (1940) με το γλύπτη Φ. Ρόκ (αποστολή κυβερνητική) επισκέφτηκε το μέτωπο και απεικόνισε το συγκλονιστικό εκείνο έπος σε 32 μνημειακούς πίνακες. Ή πολύτιμη αυτή συλλογή, που φυλάγονταν στα Παλιά Ανάκτορα (αίθουσα τροπαίων), στολίζει τώρα το Πολεμικό Μουσείο Αθηνών. Η Ακαδημία Αθηνών, τιμώντας την καλλιτεχνική του επίδοση, απένειμε σ' αυτόν το Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών (24-3-1952) και το 1959 τον εξέλεξε με παμψηφία Ακαδημαϊκό (έδρα της τάξεως Καλών Τεχνών).

• 
• 
•