Μάθημα 32ο.Εισηγητής: Φιλοκτήμων Φάκας, Θεολόγος - Φιλόλογος.

Ο Χριστιανισμός, λίγο πριν από τα μέσα του 1 ου μ.Χ. αιώνα, είχε αρχίσει να εδραιώνεται στην περιοχή των Ιεροσολύμων και σιγά-σιγά να επεκτείνεται σ’ όλη την Παλαιστίνη. Ο Απόστολος Παύλος και οι συνεργάτες του, με την ιεραποστολική τους δραστηριότητα έθραυσαν το κέλυφος του απομονωτισμού του Χριστιανισμού στην Παλαιστίνη και τον κατέστησαν γνωστό στις γύρω από τη Μεσόγειο θάλασσα περιοχές, διανοίγοντας την προοπτική για την περαιτέρω εξάπλωση του.

Ως τόσο ο δρόμος των πρωτοπόρων για τη διάδοση του Χριστιανισμού δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Ανεφύησαν από την αρχή σοβαρά εμπόδια για την εξάπλωση του. Αρχίσαν α) από τους Ιουδαίους, που αρνούνταν την θε ανδρική υπόσταση και την μεσσιανική ιδιότητα του Χριστού συνεχίστηκαν β) από τους εξ Ιουδαίων Χριστιανούς που απαιτούσαν την τήρηση διατάξεων του μωσαϊκού νόμου από τους εξ εθνών χριστιανούς, γ) από τους συγγραφείς των λεγομένων απόκρυφων βιβλίων της Καινής Διαθήκης με παραπλανητικό περιεχόμενο και δ) αποκορυφώθηκαν με τους διωγμούς των Χριστιανών από το πανίσχυρο τότε ρωμαϊκό κράτος.

Την προάσπιση τότε ανέλαβαν οι λεγόμενοι απολογητές, που διακρίνονταν για τη φιλοσοφική και θεολογική τους συγκρότηση και βαθύτατη πίστη τους. Οι σημαντικότεροι απ’ αυτούς ήταν: ο φιλόσοφος μάρτυρας Ιουστίνος, ο Κλήμης ο Αλεξανδρέας και ο Ωριγένης.

Είσοδος ελεύθερη.