Από τα σύγχρονα Μ.Μ.Ε., η τηλεόραση έχει προκαλέσει τις περισσότερες συζητήσεις και σχολιασμούς. Η τηλεόραση αποτελεί κομμάτι της καθημερινής ζωής και για τους ενήλικες, αλλά και για τα παιδιά. Τα τηλεοπτικά προγράμματα γίνονται στοιχείο αναφοράς της καθημερινής οικογενειακής ζωής, επιδρούν στην κατανομή του ελεύθερου χρόνου, στις συνήθειες, στην κοινωνική επικοινωνία, στη σχολική επίδοση. Σήμερα τα παιδιά, όταν πηγαίνουν στο σχολείο, έχουν ήδη μια προσωπική εμπειρία και επαφή με τη σύγχρονη τεχνολογία. Τα παιδιά περνούν αρκετές ώρες μπροστά στην τηλεόραση και έχουν εξοικειωθεί σ ένα οπτικοακουστικό τρόπο πρόσληψης πληροφοριών και μάθησης. Έτσι τα νέα Μέσα μετατρέπονται σε φορείς κοινωνικοποίησης και μάθησης, αφού επηρεάζουν τα παιδιά κατά την κρίσιμη περίοδο της ψυχοπνευματικής τους ανάπτυξης. Δηλαδή, έχουν αποκτήσει ένα ρόλο παράλληλης αγωγής και μάθησης, σε σχέση με τους υπάρχοντες παραδοσιακούς θεσμούς. Η μεγαλύτερη ή η μικρότερη επίδραση της τηλεόρασης στα παιδιά μπορεί να προσδιοριστεί από παραμέτρους, όπως η οικογένεια και το σχολείο. Πρόθεση λοιπόν του βιβλίου είναι να παρουσιάσει τις θεωρίες και τους προβληματισμούς που αφορούν την επίδραση της τηλεόρασης στις συνήθειες και στη σχολική επίδοση των παιδιών και ν αποκαλύψει τις συνθήκες, που διαμορφώνουν τη σχέση τηλεόρασης-μαθητή-οικογένειας και σχολείου. Ταυτόχρονα γίνεται μια προσπάθεια να διερευνηθούν οι τρόποι παρέμβασης, ούτως ώστε να περιοριστούν οι αρνητικές επιδράσεις της τηλεθέασης στα παιδιά και να επισημανθούν μέθοδοι, ώστε οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, γονείς και εκπαιδευτικοί να συνδέσουν δημιουργικά τη σύγχρονη τεχνολογία και το σύγχρονο τρόπο ζωής με τις ψυχοαναπτυξιακές και μαθησιακές ανάγκες των παιδιών.

• 
• 
•