ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: «? Χωρισμένο πάνω σ? ένα πρόχειρο καταμερισμό της ύλης, καθόριζε το ωράριο της καθημερινής μου δραστηριότητας (για τα Σαββατοκύριακα υπήρχε χωριστό πρόγραμμα, ελαστικότερο). Ο υποψήφιος του Οικονομικού Κύκλου (Θ) Αντρέας Χαλκιάς είχε την υποχρέωση να σηκώνεται στις οκτώμισι το πρωί. Μέχρι τις εννιάμισι θα ?πρεπε να βγάλει τις τσίμπλες απ΄ τα μάτια του, να χέσει, να σκουπιστεί, ν΄ αλλάξει εσώρουχα, να ντυθεί, να χτενιστεί, να κολατσίσει και να πεταχτεί στο σπίτι του Χαρμπίλα. Στου Χαρμπίλα θα καθόταν απ΄ τις εννιάμισι ως τις εντεκάμισι, απασχολημένος με Έκθεση Ιδεών και Τριγωνομετρία. Στις εντεκάμισι θα επέστρεφε σπίτι του και θα καθότανε να πάρει μια ανάσα. Απ΄ τις δώδεκα ως τις τέσσερις τ΄ απόγεμα ο Αντρέας Χαλκιάς θα διάβαζε, χωρίζοντας την τετράωρη αυτή περίοδο σε τρεις ημιπεριόδους. Απ΄ τις δώδεκα ως τη μία θα διάβαζε Ιστορία, απ΄ τη μία ως τις δύο Ανθρωπογεωγραφία, στις δύο ακριβώς θα ΄κανε δεκάλεπτη διακοπή για να φάει, και με τη μπουκιά στο στόμα θα καταπιανόταν με τις ασκήσεις των Μαθηματικών, που είχε ορίσει το φροντιστήριο. Τέσσερις με πέντε και μισή ο απαραβίαστος μεσημεριανός ύπνος. Πεντέμισι μ΄ εξίμισι Ιστορία. Στις εξίμισι αναχώρηση για το φροντιστήριο. Ανταλλαγή με τα αγόρια και τα κορίτσια του φροντιστηρίου των απολύτως αναγκαίων χαιρετισμών, χωρίς σπατάλη θερμίδων, λαμβανομένων υπ΄ όψη κι ότι η πολλή μαλακία πονοκεφαλιάζει και μειώνει την αντοχή για το βραδινό διάβασμα. Δέκα και μισή επιστροφή στο σπίτι. Ημίωρο μουσικό ρηλάξ, κατά προτίμηση τραγούδια ελαφρά ή ελαφρολαϊκά που καλοκαρδίζουν ένα ήδη τεντωμένο νευρικό σύστημα. Έντεκα μ? εντεκάμισι, μια τρεχάτη ματιά στην Ανθρωπογεωγραφία, καταγραφή των στοιχείων που πρέπει να απομνημονευτούν. Εντεκάμισι με δώδεκα και μισή, επιστροφή στην Ιστορία. Ο Αντρέας Χαλκιάς θα πέσει για ύπνο στις μία μετά τα μεσάνυχτα, αφού πρώτα φάει και βουρτσίσει τα δόντια του. Θα κοιμηθεί ως τις οχτώμισι το πρωί, οπότε κι έχει την υποχρέωση ? - κι η σβούρα ξαναγυρίζει». ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Νομίζετε πως έχουν αλλάξει πολλά από την εποχή, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ΄70, όταν ο Πέτρος Τατσόπουλος έγραφε για το πόσο δύσκολη υπόθεση είναι να είσαι μαθητής και μάλιστα υποψήφιος για το Πανεπιστήμιο; Με γλώσσα σταράτη και δίχως να ωραιοποιεί ή να διογκώνει τις καταστάσεις, ο συγγραφέας καταγράφει το καθημερινό βαρύ πρόγραμμα των υποψηφίων, ένα πρόγραμμα που μοιάζει και είναι αληθινός γολγοθάς. Λίγα πράγματα έχουν αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια: η μαθητική ζωή συνεχίζει να παραμένει άχαρη και γεμάτη άγχος, το σχολείο χωρίς καμιά ελπίδα βελτίωσης, η οικογένεια το ίδιο πάντα απαιτητική και πολλές φορές σκληρή απέναντι στα τρυφερά της μέλη, η εφηβεία μια ηλικία γεμάτη εφιάλτες και υποχρεώσεις ? αντί για έρωτες και ξεγνοιασιά. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που ΟΙ ΑΝΗΛΙΚΟΙ αγαπήθηκαν και συνεχίζουν να διαβάζονται΄ εδώ ο κάθε νέος θα δει τον εαυτό του και θα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο και με ό,τι δυναστεύει την εφηβική καθημερινότητα. Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Από τα πιο δυνατά ονόματα της σύγχρονης νεοελληνικής λογοτεχνίας, ο Πέτρος Τατσόπουλος ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων και αγαπάει το βιβλίο όσο λίγοι σ΄ αυτή τη χώρα. Γράφει κριτικές, παίρνει μέρος σε συζητήσεις, σχολιάζει ό,τι έχει σχέση με βιβλία που τον αφορούν ή που τον εξοργίζουν και βέβαια κατά καιρούς δημοσιεύει συλλογές διηγημάτων, νουβέλες και μυθιστορήματα. Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ είναι ένα σχετικά πρόσφατο βιβλίο του όπου κανείς θα διαβάσει πώς κατάφερε ο Τατσόπουλος να κάνει τη ζωή του λογοτέχνημα. Τελευταίο του βιβλίο είναι οι ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ (συνεντεύξεις από διάσημους ή όχι τόσο διάσημους συμπολίτες μας). Περισσότερα για τον συγγραφέα και το πλούσιο έργο του μπορεί κανείς να ανατρέξει στο διαδίκτυο ή να μπει σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο και να ζητήσει κάποιο απ΄ τα βιβλία του. Δεν θα απογοητευτεί στο ελάχιστο. Κώστας Ακρίβος

• 
• 
•