Έρνεστ Χέμινγουεϊ Ο γέρος και η θάλασσα Μετάφραση:Φώντας Κονδύλης Εικονογράφηση:Ντίνος Πετράτος Καστανιώτης/ ΝΕΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, 2009 «Θέλεις το θάνατό μου, ψάρι, σκέφτηκε ο γέρος. Δικαίωμά σου! Σύντροφε, δεν έχω ξαναδεί τίποτα πιο μεγάλο, πιο ευγενικό, πιο ήρεμο και πιο ωραίο από σένα. Εμπρός σκότωσέ με! Δε δίνω δεκάρα ποιος απ' τους δυο μας θα σκοτώσει τον άλλο! «Μα τι τσαμπουνάω; σκέφτηκε. ΄Αρχισα και παραμιλάω, τώρα. Πρέπει να κρατήσω το κεφάλι σου καθαρό. Κράτα το κεφάλι σου καθαρό και μάθε να σηκώνεις τις ατυχίες σου σαν άντρας. Η σαν ψάρι!» O Σαντιάγκο, ένας γέρος ψαράς μοναχικός από την Κούβα, θα δώσει τη μεγαλύτερη κι ίσως την τελευταία μάχη του με το μεγάλο ξιφία στα βαθιά νερά. Θα χρησιμοποιήσει τη μαστοριά, το μυαλό και την τέχνη. Τρεις μέρες θα κρατήσει η μάχη κι ο Σαντιάγκο θα νικήσει. Όταν μπαίνει στο λιμάνι, αργά την τρίτη νύχτα, δίπλα στο βαρκάκι πλέει μονάχα το άσπρο κόκαλο από το τεράστιο ψάρι που καταβρόχθισαν στη διαδρομή τους οι καρχαρίες. Ο συγγραφέας βασίστηκε στη ζωή ενός αληθινού Κουβανού ψαρά, του Γκριγκόριο Φουέντες, που πέθανε το 2002, σε ηλικία 104 ετών. Μια μεγάλη στιγμή στην παγκόσμια λογοτεχνία, ένας αξεπέραστος σταθμός. Γραμμένο απλά, στην Κούβα, το 1951, εκδόθηκε την επόμενη χρονιά. Με την απλή αλλά περιεκτική του γλώσσα μεταδίδει ένα πανανθρώπινο μήνυμα πέρα από τόπο και χρόνο: ο άνθρωπος μπορεί να καταστρέφεται, ποτέ όμως δε νικιέται. Δικαίως το βιβλίο αυτό θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του 20ου αιώνα. Ο Αμερικανός συγγραφέας Ernest Hemingway ήταν γιος γιατρού, γεννήθηκε το 1899 και είχε άλλα έξι αδέλφια. Πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια στα περίχωρα του Σικάγου, με αλησμόνητες διακοπές στα δάση του Μίτσιγκαν, όπου κατοικούσαν ακόμη Ερυθρόδερμοι. Έγραψε για πρώτη φορά λογοτεχνικό κείμενο σε ηλικία 17 ετών. Αργότερα εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Πολέμησε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και ήταν ανταποκριτής στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Ταξίδεψε πολύ, ιδίως στην Αφρική. Άφησε πίσω του πολύ μεγάλο έργο για το οποίο τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ 1954. Μερικά έργα του: «Ανοιξιάτικοι χείμαρροι», «Ο ήλιος ανατέλλει ξανά», «Αποχαιρετισμός στα όπλα». «Για ποιον χτυπά η καμπάνα». «Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο». Γ.Θ

• 
• 
•