Ο αιχμάλωτος της Ζέντα είναι μια περιπετειώδης ιστορία, που πρωτοκυκλοφόρησε το 1894. Ο αφηγητής μας είναι ο εικοσιεννιάχρονος Αγγλος Ροδόλφος Ράζεντυλ, μικρότερος αδελφός του Λόρδου Μπάρλεσντον και μέσω μια μακρινής συγγένειας, ξάδερφος του Ροδόλφου του Πέμπτου, που σύντομα θα στεφόταν Βασιλιάς της Ρουριτανίας, μιας φανταστικής χώρας, τοποθετημένης κάπου ανάμεσα στην Γερμανία και στην Αυστρία. Ο Ροδόλφος Έλφμπεργκ, πίνει πολύ, τριγυρίζει με κορίτσια και γενικά δεν τα πάει καλά με τον λαό, όμως τον στηρίζουν η Καθολική Εκκλησία, ο στρατός και η πλούσια τάξη. Ο πολιτικός αντίπαλος στον απόλυτος μονάρχη είναι ο νεότερος ετεροθαλής αδελφός του, ο δούκας Μιχαήλ, κυβερνήτης στο Στρελζάου, υποστηρικτής της εργαζόμενης τάξης, των αγροτών και γενικά του προλεταριάτου αλλά και του υποκόσμου. Ο Ροδόλφος Ράσεντυλ, ταξιδεύει στη Ρουριτανία για να παραστεί στην τελετή ενθρόνισης του μακρινού του ξαδέρφου, Ροδόλφου του Πέμπτου. Η εκπληκτική τους ομοιότητα θα αποδειχθεί σωτήρια όταν ο σφετεριστής του θρόνου δούκας Μιχαήλ απάγει τον βασιλιά και τον κρατάει αιχμάλωτο στον πύργο της Ζέντα, μιας πόλης αρκετά μίλια μακριά από την πρωτεύουσα Στρέλζαου. Οι αφοσιωμένοι στο νόμιμο διάδοχο αξιωματικοί Φριτς και Ζαπτ πείθουν τον Ροδόλφο να πάρει τη θέση του για να αποτρέψουν τα σχέδια του δολοπλόκου δούκα και των συντρόφων του. Ο Ροδόλφος ερωτεύεται την όμορφη πριγκίπσσα Φλάβια, τη μέλλουσα σύζυγο του πραγματικού βασιλιά, αλλά δεν τολμάει να της αποκαλύψει την αλήθεια. Ο δούκας Μιχαήλ όμως ξέρει ότι είναι ο σωσίας του και ετοιμάζεται να πάρει την εκδίκησή του... Ο συγγραφέας Αντονυ Χόουπ Χώκινς (1863-1933) ήθελε να γίνει ηθοποιός αλλά τελικά περιορίστηκε στο επάγγελμα του δικηγόρου. Η δημοφιλής βικτωριανή περιπέτεια «μανδύα και ξίφους» δεν έπαψε να διαβάζεται μέχρι τις μέρες μας από μικρούς και μεγάλους και μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο έξι φορές. Από τις πιο γνωστές ταινίες είναι αυτή του 1933 με πρωταγωνιστή τον Ντέηβιντ Νίβεν και του 1953 με τους Στιούαρτ Γκρέηντζερ, Τζέημς Μέησον και Ντέμπορα Κερ. Όμως γράφτηκαν και πάρα πολλά άλλα μυθιστορήματα είτε σατιρίζοντας την περιπέτεια αυτή είτε δίνοντάς της μια συνέχεια. Ο συγγραφέας Σάλμαν Ρούσντι κάνει αναφορά στο μυθιστόρημα αυτό στο βιβλίο του «.Χαρούν και η θάλασσα με τις ιστορίες». Το βιβλίο διαβάζεται ακόμη ευχάριστα, δεν είναι υψηλή λογοτεχνία αλλά διατηρεί στοιχεία περιπέτειας, προτείνει τις προαιώνιες αξίες της ανδρείας, της τόλμης, της αφοσίωσης και της αυταπάρνησης, την βεβαιότητα για τον θρίαμβο του καλού ενάντια στο κακό. Αλλά και η επιτυχημένη επιχείρηση εξαπάτησης ενός ανυποψίαστου λαού, στέκεται ιδεολογικά ακόμη και στις μέρες μας. Με άλλα λόγια ένα ευφάνταστο μυθιστόρημα, που σε αφήνει να αποδράσεις, να δραπετεύσεις σε έναν κόσμο παλιό, γραφικό που όμως τίποτε δεν φαίνεται να έχει αλλάξει όσον αφορά τις νοοτροπίες και τις σκανταλιές του. Το βιβλίο έχει μεταφραστεί από τον Αλέξη Πανσέληνο, έναν καταξιωμένο Έλληνα λογοτέχνη. Η έκδοση του βιβλίου είναι εικονογραφημένη και επιμελημένη. Θεόδωρος Γρηγοριάδης

• 
• 
•