?Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι, τραγουδούσε τώρα η Μπέσσι, δεν έχω πού να πάω, και για πρώτη φορά ο Ρούφους άρχισε ν? ακούει στη λιτή αφηγηματική μονοτονία αυτού του μπλουζ κάτι που μιλούσε στο ταραγμένο του μυαλό. Το πιάνο συνόδευε τη μαρτυρία της τραγουδίστριας στωικά και ειρωνικά. Τώρα που ο ίδιος ο Ρούφους δεν είχε πού να πάει ?γιατί το σπίτι μου έπεσε και δεν μπορώ να μένω πια εκεί-, άκουγε το στίχο και το ύφος της τραγουδίστριας κι αναρωτιόταν πόσοι άλλοι είχαν προχωρήσει πέρα από το κενό και τον τρόμο που βρίσκονταν τώρα μπροστά του.? (σελ. 68) ?Μια άλλη χώρα? ευαγγελίζεται ο Τζέϊμς Μπάλντουιν στο μυθιστόρημά του. Μια χώρα χωρίς διακρίσεις φυλετικές, σεξουαλικές. Γι αυτό και πυρπολεί τους ήρωές του με έντονα πάθη και τους αναγκάζει να βγάλουν τις μάσκες του φύλου και της φυλής τους και να ξαναδούν τον κόσμο με τα μάτια της αγάπης και της τρυφερότητας. Οι πέντε ήρωές του είναι καλλιτέχνες, μαύροι και λευκοί. Ένας μαύρος ντράμερ ο Ρούφους, η αδελφή του η Άιντα, τραγουδίστρια των μπλούζ την οποία λατρεύει ο Βιβάλντο, ο συγγραφέας Ρίτσαρντ, ο Έρικ, ένας ηθοποιός που ευτοεξορίζεται στη Γαλλία. Ο Ρούφους θα βιώσει τη μοναξιά και τη βία της πόλης στους άδειους μελαγχολικούς δρόμους σέρνοντας πίσω του μια παθιασμένη γι αυτόν λευκή, την Λεόνα. Η Άιντα θα βρει κοντά στον Βιβάλντο μια τρυφερότητα που δεν θα μπορέσει να την αντέξει. Ο Έρικ θα εγκαταλείψει τον Ύβ που κοιτάζει συνεχώς τον κόσμο με δυσπιστία. Ο Ρίτσαρντ θα εκδώσει τα βιβλία του με επιτυχία στις πωλήσεις αλλά θα τον τρώει το σαράκι της ?λογοτεχνικής καταξίωσης?. Όλοι τους κινούνται ανάμεσα στο φτωχό επιθετικό Χάρλεμ και το μποέμικο ερωτικό Γκρίνουιτς Βίλατζ. Μεθάνε σε καπνισμένα μπαρ, κοιμούνται σε ταράτσες, αναζητάνε ο ένας την αλήθεια του άλλου. Τους ακολουθεί τους ο ήχος της πόλης, μιας μόνιμη τζαζ υπόκρουση, με τις σπαρακτικές φωνές της Μπέσι Σμιθ και της Μπίλι Χόλιντει και της Μαχάλια Τζάκσον. Το δραματικό φινάλε, με τις αποκαλύψεις της Άιντα, απογειώνει το μυθιστόρημα στην πιο δυνατή στιγμή του. Γραμμένο στην Κωνσταντινούπολη, το 1961, το μυθιστόρημα Μια άλλη χώρα αναστάτωσε το λογοτεχνικό κατεστημένο της Αμερικής. Ο Μπάλντουιν κέρδισε βραβεία, επιχορηγήσεις, υποτροφίες, παρασημοφορήθηκε από την Λεγεώνα της Τιμής. Μα πάνω απ? όλα κέρδισε την αγάπη των αναγνωστών γιατί ο μαυροαφρικανός οργισμένος συγγραφέας δεν έπαψε ποτέ να αγωνίζεται για τις ψυχές των ανθρώπων και το διαχρονικό του σε σημασία έργο κερδίζει ακόμη αναγνώστες σε μια εποχή νέων φυλετικών και θρησκευτικών συγκρούσεων.