ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
?Τα μεσάνυχτα, μόνος στην ακροθαλασσιά. Θα περιμένω κι άλλο και ύστερα θα φύγω. Ακόμα κι ο ουρανός στέκει ακίνητος μ? όλα τα αστέρια του, όπως εκείνα τα υπερωκεάνια γεμάτα φώτα που, τούτη την ίδια ώρα, φωτίζουν σ? ολόκληρο τον κόσμο τα σκοτεινά νερά των λιμανιών. Ο χώρος και η σιωπή σμίγουν και γίνονται βάρος στην καρδιά. Μια ξαφνική αγάπη, ένα μεγάλο έργο, μια αποφασιστική πράξη, μια σκέψη που μεταμορφώνει προκαλούν σε ορισμένες στιγμές την ίδια ανυπόφορη αγωνία, ανάμεικτη μ? ακαταμάχητα θέλγητρα. Γλυκιά υπαρξιακή αγωνία, εξαίσιο άγγιγμα ενός κινδύνου που δεν ξέρουμε τα? όνομά του, το ότι ζω σημαίνει άραγε πως τρέχω προς το χαμό μου; Ας τρέξουμε πάλι χωρίς ανάπαυλα προς το χαμό μας. Είχα πάντα την αίσθηση πως ζούσα στο πέλαγος, σε κίνδυνο, στην καρδιά μιας μεγαλόπρεπης ευτυχίας.?
?Η θάλασσα μες στα χέρια μας? (1953)
Την Μεσόγειο ιδωμένη από την πλευρά της βορείου Αφρικής, λουσμένη στο άσπρο και μαύρο φως, στους λαβυρίνθους των πόλεων της Αλγερίας, στα παρθένα τοπία με τους ατέλειωτους έρημους αμμόλοφους περιγράφει ο Αλμπέρ Καμύ στο βιβλίο Το καλοκαίρι. Ο Γάλλος συγγραφέας γεννήθηκε το 1913, στο γαλλοκρατούμενο Αλγέρι και στη συνέχεια έζησε στο Παρίσι δημοσιογραφώντας και γράφοντας τα πασίγνωστα μυθιστορήματά του, ο Ξένος, η Πανούκλα κα. Το 1957 πήρε το Βραβείο Νόμπελ για την συνεισφορά του στη λογοτεχνία.
Και ενώ στο μυθιστορηματικό του έργο κυριαρχεί το παράλογο και το ανώφελο της ανθρώπινης ύπαρξης σ? αυτά τα πυκνογραμμένα δοκίμια, που γράφτηκαν από το 1939 ως το 1953 συγκεντρώνονται οι σκέψεις και περιπλανήσεις στον τόπο καταγωγής του, στο Αλγέρι, στο Οράν, στις ερήμους και στις ακτές της Βορείου Αφρικής. Ο συγγραφέας απογυμνώνεται κάτω από το ανηλέητο φως, μελαγχολεί στις πληκτικές ώρες του μεσημεριανού ύπνου, η συνείδησή του αφυπνίζεται μέσα στα πλαίσια της καταγωγής και της αντιπαράθεσής της με τις όχθες μιας σκοτεινής πολεμόφιλης Ευρώπης.
Συνταρακτικός λόγος, καθάρια λογοτεχνική έκφραση, ένα βιβλίο πέρα από κάθε ειδολογική κατάταξη. Το τελευταίο κείμενο ?Η θάλασσα μες στα χέρια μας -Ημερολόγιο καταστρώματος?, ένας υπαρξιακός περίπλους στις θάλασσες της γης, πρέπει να διαβαστεί σαν μικρό ευαγγέλιο, από κάθε επίδοξο ναυτίλο αληθινών ή φανταστικών ταξιδιών.