Βιβλίο: Εικόνα
Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ
Βιβλίο: Συγγραφέας
Άννα Φρανκ
Βιβλίο: Εκδότης
Πατάκης (Μετάφραση: Ρένα Χατχούτ)
Έτος: 1999
Ημερομηνία Εισαγωγής: 04/10/2018
Δεκατριών χρονών κοριτσάκι ήταν, το 1942, η Άννα Φρανκ όταν άρχισε να γράφει ημερολόγιο σε ένα μικρό λευκό τετράδιο που της δώρισαν για τα γενέθλιά της. Έγραφε χωρίς να γνωρίζει ότι δημιουργούσε το διασημότερο ημερολόγιο στον κόσμο, με εκατομμύρια πωλήσεις σήμερα, μόνον που εκείνη έζησε για να το χαρεί.
Η μικρή Άννα Φρανκ ήταν ένα από τα θύματα του Ναζισμού, ένα αδικοχαμένο πλάσμα που άφησε πίσω της το πιο συνταρακτικό προσωπικό κείμενο, ένα συγκινητικό ντοκουμέντο. Η Άννα Φρανκ γεννήθηκε το 1929 στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Ο πατέρας της, ο Ότο, ήταν πλούσιος και όταν ήρθαν στην εξουσία οι ναζιστές αναγκάστηκε να πάρει την γυναίκα του και τις δύο κόρες του και να πάει στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας για να ξεφύγει από την επερχόμενη απειλή του ναζισμού.
Όταν όμως η Ναζί εισέβαλαν και στην Ολλανδία όλα άλλαξαν για την εβραϊκή οικογένεια. Έβλεπαν τους Εβραίους να μεταφέρονται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κι έτσι ο πατέρας Ότο αποφάσισε να κρύψει έγκαιρα την οικογένειά του στην αποθήκη τροφίμων όπου δούλευε εκείνη την περίοδο. Μαζί με αυτούς φιλοξενήθηκε και άλλη μία φιλική τους οικογένεια, οι Βαν Πελ και ένας ηλικιωμένος οδοντίατρος, εβραίος κι αυτός, ο Ντάσελ.
Η Άννα από την πρώτη στιγμή κατάλαβε ότι το ημερολόγιο θα ήταν η πιο στενή της συντροφιά, αφού το χαρτί είναι «πιο υπομονετικό από τους ανθρώπους», όπως έγραψε. Τον Μάρτιο του 944, ο Γκέριτ Μπόλκεσταϊν, ο Ολλανδός Υπουργός Παιδείας, που ζούσε εξόριστος στο Λονδίνο, σε ένα ραδιοφωνικό του μήνυμα προέτρεψε τους συμπατριώτες του να γράψουν και να συγκεντρώσουν κάθε είδους μαρτυρίες από την κατοχή των ναζί. Ο ίδιος πίστευε ότι η ιστορία δεν στηρίζεται μόνον σε ντοκουμέντα αλλά και στις απλές ανθρώπινες εμπειρίες που πρέπει να διασωθούν προς όφελος της συλλογικής μνήμης.
Η Άννα Φρανκ άκουσε το μήνυμα και το κατέγραψε στο ημερολόγιό της. Πίστευε ότι κι εκείνη θα άφηνε μια μαρτυρία, πώς ζούσε εκείνη κι η οικογένειά της, πώς τρώγανε, τι λέγανε όσο ήτανε κρυμμένοι στην αποθήκη. Μάλιστα η μικρή Άννα πίστευε ότι θα ήταν «διασκεδαστικό» να διαβάζουν και τα δικά της κείμενα.
Έγραφε συνέχεια, λοιπόν, για την ζωή, την αγάπη, για το μέλλον της, για την συναισθηματική της σχέση με τον γιο των Βαν Πελ, το φιλάκι που της έδωσε. Όμως η ναζί ανακάλυψαν ξαφνικά το κρησφύγετο ενώ κυνηγούσαν έναν κλέφτη που είχε μπει στην αποθήκη. Οι οικογένειες μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα όπου και πέθαναν από τις κακουχίες. Μόνον ο πατέρας ο Ότο επέζησε και σ? εκείνον παρέδωσαν το ημερολόγιο της κόρης του κάποιοι γείτονες που το βρήκανε μετά την σύλληψη της οικογένειας.
Ο Ότο Φρανκ το εξέδωσε σε βιβλίο με τον τίτλο «Το ημερολόγιο μιας νεαρής κοπέλας» και έκτοτε δεν σταμάτησε να διαβάζεται αφού είναι ένα κείμενο γεμάτο ανθρωπιά, με διεισδυτικές παρατηρήσεις, είναι το βιβλίο μιας συγγραφέως που δεν πρόλαβε να δει το έργο της να επιβραβεύεται.
Το ημερολόγιο έχει ανεβεί σε θεατρική μορφή, έχει διαβαστεί από τα ραδιόφωνα, έχει γίνει ταινία. Στο Άμστερνταμ, το σπίτι όπου έζησε κρυμμένη, είναι σήμερα το Μουσείο της Άννας Φρανκ.
Το περιοδικό TIME την ανακήρυξε ένα από τα 100 σημαντικότερα πρόσωπα που επηρρέασαν τον 20ο αιώνα.
Οι εκδόσεις Πατάκη εξέδωσαν την ολοκληρωμένη και εγκεκριμένη μορφή του ημερολογίου όπως συμπληρώθηκε με ορισμένες ακόμη σελίδες το 1989 από τον Ότο Φρανκ.
Θεόδωρος Γρηγοριάδης