Η ιδιοφυής συγγραφέας Κάρεν Μπλίξεν, από τη Δανία, γεννήθηκε το 1885 και πέθανε το 1962, έχοντας αφήσει πίσω της ένα σημαντικό έργο που υπέγραφε με διαφορετικά ψευδώνυμα εκ των οποίων το πιο γνωστό είναι το αντρικό Ιζάκ Ντένισεν! Πίστευε ανέκαθεν ότι είναι ένας παραμυθάς με την παλιότερη και καλύτερη χρήση του όρου και το απέδειξε με τα βιβλία της όπου αναμιγνύει παλιές ιστορίες με υπερφυσικά γεγονότα και δοσμένα με ένα ερωτικό υπόβαθρο και μια αριστοκρατική αντίληψη της ζωής ?λόγω της καταγωγής της. Εμπνεόταν από την Βίβλο, τις Χίλιες και μία Νύχτες, τον Άντερσεν. Πολλά από τα βιβλία της μεταφέρθηκαν στη μεγάλη οθόνη, όπως το «Πέρα από την Αφρική», το 1985, με σκηνοθέτη τον Σίντνευ Πόλλακ ενώ το βιβλίο που παρουσιάζουμε περιέχει την περίφημη ιστορία «η πανδαισία της Μπαμπέτ» που επίσης έγινε μια όμορφη ταινία το 1988 από τον Γκάμπριελ Άξελ και μάλιστα απέσπασε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Η Μπαμπέτ, μια Γαλλίδα μαγείρισσα, ταπεινή και υπομονετική, που υπηρετεί δύο ηλικιωμένες κυρίες στη Νορβηγία σε ένα μαγικό τοπίο των φιόρδ, κάποια στιγμή κερδίζει έναν μεγάλο λαχνό και, αντί να γυρίσει στην πατρίδα της και να απολαύσει το υπόλοιπο της ζωής της ως μια πλούσια γηραιά κυρία, αποφασίζει να οργανώσει ένα απίθανο γευστικό και πανάκριβο γεύμα στους λιγοστούς κατοίκους του χωριού με τους οποίους πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής της. Άλλο ένα διήγημα της συλλογής «Ανέκδοτα του πεπρωμένου» περιλαμβάνει τον «Δύτη», που διαδραματίζεται στο Σιράζ, με ήρωα τον Σάουφε, έναν σπουδαστή της Θεολογίας και μια ιστορία όπου η ελπίδα της ζωής και η ανάγκη της πίστης συνυπάρχουν σε μια αλληγορική σχέση με τα ψάρια. «Ο άνθρωπος τελικά αναστατώνεται από την ιδέα του χρόνου και χάνει την ισορροπία του από τις αδιάκοπες περιπλανήσεις μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος. Οι κάτοικοι ενός υγρού κόσμου έχουν ενώσει το παρελθόν και το μέλλον στον αφορισμό: après nous le delouge (ύστερα από εμάς η καταστροφή)». (σελ. 28). Πολύ όμορφο είναι και το εκτενέστατο διήγημα «Τρικυμίες» γύρω από τη ζωή ενός, περιφερόμενου με θίασο, ηθοποιού, του Χερ Σόρενσεν, που ονειρεύεται να ανεβάσει στην σκηνή την «Τρικυμία» του Σαίξπηρ και μιας νέα κοπέλας, της Μάλλι, που φιλοδοξεί να γίνει ηθοποιός από την στιγμή που βλέπει τον Σόρενσεν να παίζει. Η σχέση ανάμεσα στον δάσκαλο και την μαθήτρια παρουσιάζει αναπάντεχη εξέλιξη και φυσικά το διήγημα στηρίζεται πάνω στο θεατρικό κείμενο του Σέξπηρ. Η συλλογή «Ανέκδοτα του πεπρωμένου» ολοκληρώνεται με τα διηγήματα «Η αθάνατη ιστορία» και «Το δαχτυλίδι», ιστορίες που δικαιώνουν και τον τίτλο του βιβλίου που κυκλοφόρησε το 1958. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Κάρεν Μπλίξεν έγραφε τα βιβλία της πρώτα στα αγγλικά και μετά τα μετέφραζε στα δανέζικα, στη μητρική της γλώσσα. Αυτό είχε ως συνέπεια να αγαπηθεί πολύ από το αγγλόφωνο κοινό (την λάτρευε ο Έρνεστ Χέμινγουέη, ο Τρούμαν Καπότε). Αλλά και τα αγγλικά στα οποία έγραφε ήταν ασυνήθιστης ομορφιάς και λογοτεχνικής επεξεργασίας.