«Η οικογένειά μας δεν ήταν από εκείνες που κάνουν ενδιαφέροντα πράγματα. Ποτέ δε θα μας ερχόταν η ιδέα να πάμε στο Παρίσι. Θα μέναμε στο Ντέβον εκείνο το καλοκαίρι, όπως συνήθως, θα πετούσαμε το χαρταετό μας σε σχήμα πουλιού στους ανεμοδαρμένους βράχους και θα πηγαίναμε να βρουμε γαρίδες σε λιμνούλες στα βράχια. Αλλά έπειτα ήρθε το τηλεφώνημα από την Βαλεντίνα. Σήκωσα το τηλέφωνο μια Κυριακή του Μάη ενώ η μαμά και ο μπαμπάς ήταν στην παμπ και εγώ διάβαζα ιστορία για το σχολείο, και η Βαλεντίνα μού είπε: «Άκουσε, καλέ μου. Θέλω τη μητέρα σου εδώ φέτος το καλοκαίρι. Δε γίνεται αλλιώς, ξέρεις. Πρέπει να την πείσεις να έρθει, Λούις. Είμαι σίγουρη ότι κάνει οτιδήποτε της ζητήσεις, γιατί αυτό κάνουν οι μητέρες έξυπνων γιων. Βασίζομαι σε σένα». (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ, σ.10) Αυτός που μιλάει είναι ο δεκατριάχρονος Βρετανός Λούις Λιτλ. Η μητέρα του, η Άλις, είναι μεταφράστρια και πρόκειται να μεταφράσει το τελευταίο μυθιστόρημα της Βαλεντίνα Γκαβρίλ, Ρωσίδας συγγραφέως πολύ μεγάλων επιτυχημένων μεσαιωνικών μυθιστορημάτων που ζει στην Γαλλία απολαμβάνοντας χρήματα και δόξα από τα γραπτά της. Στο Παρίσι αρχίζει μια πολλαπλή περιπέτεια για τον τον Λουίς. Μαγεύεται από την ζουμερή και αινιγματική παρουσία της Βαλεντίνας και την ερωτεύεται. Μάλλον λίγο μεγάλη τού πέφτει η σαρανταενός χρονών συγγραφέας την οποία επίσης διεκδικούν και εραστές από ένα πιο σκοτεινό παρελθόν. Ο Λούις περιφέρεται στο Παρίσι, βολτάροντας με το σκυλί της Βαλεντίνα, ενόσω η μητέρα του δουλεύει σκληρά, αλλά και διαφωνώντας με την Βαλεντίνα, πάνω στο μυθιστόρημα. Ξαφνικά, όμως, εξαφανίζεται η Βαλεντίνα και ο Λούις μπαίνει στον ρόλο του ντετέκτιβ προκειμένου να ξακαθαρίσει το μυστήριο. Η αφήγηση γίνεται πιο περιπετειώδης. Ο μικρός παίρνει πρωτοβουλίες και προσπαθεί να διερευνήσει την υπόθεση μέσα από την δική του λογική που άλλοτε οδηγούν σε πειστικά και άλλοτες σε αναξιόπιστα συμπεράσματα. Ας μην ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν έφηβο, την φωνή του οποίου, εξόχως πειστικά αποδίδει η συγγραφέας Ρόουζ Τριμέϊν. Η Rose Tremain γεννήθηκε το 1943 στο Λονδίνο και σπούδασε στην Σορβόννη και στο Πανεπιστήμιο του East Anglia όπου δίδαξε δημιουργική γραφή από 1988-95. Το μυθιστόρημά της Restoration (1989) ήταν υποψήφιο για το Booker Prize for Fiction και έγινε ταινία το 1996 με τον Χιου Γκραντ και την Μεγκ Ράϊαν. Το μυθιστόρημα Sacred Country (1992) κέρδισε το σημαντικό Γαλλικό Βραβείο Λογοτεχνίας Prix Fémina Etranger. Υπήρξε ανάμεσα στους 20 'Καλύτερους Βρετανούς Νέους Συγγραφείς? του περιοδικού Granta το 1983 και κριτής του Booker Prize for Fiction το 1988 και το 2000. Η Rose Tremain αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα λογοτεχνικού συγγραφέα που μπορεί να είναι και δημοφιλής-άρα εμπορική. «Το ακριβό μυστικό της καρδιάς μου» («The Way I Found Her» 1997) είναι ένα πανέξυπνο και διασκεδαστικό μυθιστόρημα-αισθησιακό πολλές φορές και με πολλές αναφορές σε άλλα μυθιστορήματα όπως «Ο Μεγάλος Μωλν» του Αλαίν Φουρνιέ και το «Έγκλημα και Τιμωρία» του Ντοστογιέφσκι. Ταυτόχρονα έχει μυστήριο και ψυχολογικές προεκτάσεις, χωρίς να στερείται και θεωρητικών ιδεών. Οι χαρακτήρες της είναι ολοζώντανοι και πειστικοί καθώς η συγγραφέας έχει την δυνατότητα να αλλάζει αφηγηματικά προσωπεία και εποχές. Φαίνεται ότι η Ρόουζ Τριμέϊν υπήρξε καλή δασκάλα αφού, όταν δίδασκε δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο East Anglia, το πρώτο αγγλικό Πανεπιστήμιο που υιοθέτησε τη δεκαετία του ογδόντατην διδασκαλία της συγγραφής, ανάμεσα στους μαθητές της υπήρξαν ο Καζούο Ισιγκούρο και ο Άντριου Μίλερ.