Το Αγόρι με τη Ριγέ Πιτζάμα αποτελεί εκδοτικό φαινόμενο, καθώς η αγγλική του έκδοση έχει πουλήσει 135.000 αντίτυπα από τον Ιανουάριο του 2006, που πρωτοκυκλοφόρησε, θα εκδοθεί σε 24 χώρες, ήταν υποψήφιο για δύο από τα σημαντικότερα βραβεία παιδικής λογοτεχνίας και ήδη γυρίστηκε ταινία από τη Miramax/Disney. Πρόκειται για το τέταρτο βιβλίο του του Τζον Μπόιν (Ιρλανδία, 1971-) και το πρώτο παιδικό βιβλίο που γράφτηκε ποτέ για το Ολοκαύτωμα. Μια συγκινητική ιστορία της ασυνήθιστης φιλία ανάμεσα σε δύο αγόρια κάτω από από τις πιο φρικτές συνθήκες. Ο Μπρούνο είναι ένας εννιάχρονος που μεγαλώνει στο Βερολίνο κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ζει σε ένα πενταώροφο κτίριο μαζί με υπηρέτες, τη μητέρα, τον πατέρα του και τη 12χρονη αδελφή του, την Γκρέτελ. Όμως όλα αυτά, το 1943, θα τα αποχωριστεί καθώς ο ναζί πατέρας τοποθετείται διοικητής στο μεγαλύτερο χιτλερικό στρατόπεδο, στο Άουσβιτς, και εγκαθίσταται με την οικογένειά του πολύ κοντά στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο Μπρούνο σχεδόν αρρωσταίνει στο καινούργιο του περιβάλλον. Το καινούργιο του σπίτι είναι μικρό, παντού πηγαινοέρχονται στρατιώτες και δεν έχει κανέναν να παίξει. Από το παράθυρο του δωματίου του, όμως, παρατηρεί μια ολόκληρη κοινότητα έγκλειστων ανθρώπων που φοράνε ριγωτές πιζάμες και είναι διαχωρισμένοι από αυτόν με συρματόπλεγμα. Όταν ρωτάει τον πατέρα του ποιοι είναι εκείνος του απαντάει ότι δεν είναι κανονικοί άνθρωποι και του απαγορεύει να ασχοληθεί περισσότερο. Όμως ο Μπρούνο καθώς βαριέται και αισθάνεται μόνος αλλά και από περιέργεια αποφασίζει να μάθει μόνος του. Έτσι ακολουθεί κατά μήκος το συρματόπλεγμα και εντοπίζει στην απέναντι πλευρά ένα σημάδι που πλησιάζοντας αντιλαμβάνεται ότι είναι ένα αγόρι. Ο Μπρούνο του συστήνεται και ενθουσιάζεται στην ιδέα ενός φίλου. Το εβραιόπουλο ονομάζεται Σμούελ. Μεταφέρθηκαν οικογενειακώς στο στρατόπεδο από ένα γκέτο της Πολωνίας. Τα δυο παιδιά συναντούνται καθημερινά στο ίδιο σημείο ώσπου μια μέρα ο Μπρούνο αποφασίζει να διασχίσει το συρματόπλεγμα και να περάσει στην απέναντι πλευρά για να γνωρίσει τον κόσμο του εννιάχρονου Σμιούελ. Έτσι κορυφώνεται η συγκίνηση αφού μέσα από τα μάτια του Μπρούνο θα δούμε το δράμα που περνάνε οι κρατούμενοι των Γερμανών. «Είναι ένα βιβλίο για την αθωότητα που βαδίζει στο σκοτάδι» και ο Μπρούνο είναι αθώος σαν αμνός που οδηγείται στη θυσία, χωρίς να γνωρίζει τι τον περιμένει αφού βαθιά μέσα του επιθυμεί να βοηθήσει τον φίλο του, «το αγόρι με την ριγέ πιζάμα». Η αφήγηση είναι πολύ συγκινητική, το τέλος θυμίζει τραγωδία και πολλές φορές σου έρχονται δάκρυα στα μάτια. Πέρα από το θέμα της παιδικής φιλίας και της τρυφερότητας της ηλικίας, το πιο σημαντικό είναι το μήνυμα της κοινωνικής αδικίας και ανισότητας που σημάδεψαν την Ιστορία. Μέσα από τα μάτια μάλιστα ενός παιδιού το μήνυμα γίνεται ακόμη πιο έντονο αφού αποκαλύπτει τις αδυναμίες των εθνών να αποδεχτούν και να ζήσουν μαζί με τους διαφορετικούς συνανθρώπους τους οδηγώντας στην καταστροφή όχι μόνον τους «ξένους» αλλά και την ίδια τους τη μοίρα.