Άρθρο

Άρθρο: Εικόνα
Θέατρο "ΘΗΣΕΙΟΝ", "Ιθάκη" του Δημήτρη Δημητριάδη, ερμηνεύει η Χρύσα Καψούλη

Άρθρο: Είδος Άρθρου

Θέατρο "ΘΗΣΕΙΟΝ", "Ιθάκη" του Δημήτρη Δημητριάδη, ερμηνεύει η Χρύσα Καψούλη

Στο θέατρο "ΘΗΣΕΙΟΝ" από Δευτέρα 6 Μαρτίου παρουσιάζεται σε πανελλήνια πρώτη το έργο του Δημήτρη Δημητριάδη "Ιθάκη" για δέκα μόνο βραδιές, από Δευτέρα 6 Μαρτίου έως και Πέμπτη 16 Μαρτίου 2006. Ο Δημήτρης Δημητριάδης ζει στη Θεσσαλονίκη και συνεχίζει την αφοσιωμένη συγγραφική πορεία του. Έχει βραβευτεί με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Σμίλη η μετάφραση της 'Ορέστειας' του Αισχύλου. Μετά τον «Oδυσσέα», που παρουσιάστηκε στο Κ.Θ.Β.Ε. στα πλαίσια του έργου «Ονείρου Οδύσσεια» (2004), ο Δημήτρης Δημητριάδης επανέρχεται με έναν καινούργιο μονόλογο-επίλογο, την «Iθάκη» (2006). Με αυτόν τον τρόπο δίνει και το τέλος της πλανώμενης αφήγησης του περιπλανώμενου «περφόρμερ - απατεωνίσκου» Oδυσσέα. Η «Ιθάκη» του Δημήτρη Δημητριάδη προσωποποιείται και, αποκτώντας τη δύναμη του λόγου, διασχίζει ακράτητη τις συμβάσεις και τις προκαταλήψεις των μύθων. Εισβάλλει σαν πρόσωπο στην Ιστορία, ενώνοντας το «μυθικό» της βίωμα με το βίωμα χιλιάδων ανθρώπων που βρέθηκαν στην ίδια θέση. Γνωρίζει τον κοινό τόπο όλων των ανθρώπων, τον πόνο. Αναλαμβάνει να τον κουβαλήσει σαν διαμαρτυρία. Η μοίρα του Οδυσσέα είναι να επιστρέφει, η μοίρα της Ιθάκης είναι χωρίς φωνή να περιμένει. Το τέλος της αναμονής, που πραγματεύεται το έργο του Δημήτρη Δημητριάδη, είναι στην ουσία η ερωτική ιστορία μιας γυναίκας που μπορεί να είναι μια κοινή θνητή, μια έκπτωτη βασίλισσα, το έδαφος της γης ή μια χώρα. Την Ιθάκη ερμηνεύει η Χρύσα Καψούλη, σε σκηνοθεσία της Καβαλιώτισσας Σοφίας Καρακάντζα. Το εικαστικό περιβάλλον υπογράφει η Μαρία Κονομή και τη μουσική σύνθεση ο Τηλέμαχος Μούσας. Πρόκειται για μια τολμηρή παράσταση με τελετουργική διάθεση, όπου ο λόγος και το σώμα δονούνται από την ίδια δύναμη και όπου εικόνες και μουσικές δημιουργούν μία αινιγματική performance που απευθύνεται όχι μόνον στο μάτι αλλά και στο υποσυνείδητο του θεατή. Πηγή: «DameBlanche» και Θ. Γ.