ΣΤΟΝ ΝΑΝΟ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ 2009
ΣΤΟΝ ΝΑΝΟ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ 2009 Ομόφωνα στον Νάνο Βαλαωρίτη, για το σύνολο του έργου του, απονεμήθηκε το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας από την επιτροπή κρατικών βραβείων λογοτεχνίας. Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας, το 1921. Σπούδασε φιλολογία και νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου, Σορβόνης. Παρουσίασε με άρθρα και μετέφρασε πρώτος στο Λονδίνο εκτενώς Έλληνες ποιητές της δεκαετίας του '30 - Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Γκάτσο. Στην Αγγλία έζησε από το 1944 έως το 1953 κι απ' το 1954 στη Γαλλία, όπου γνώρισε τον Αντρέ Μπρετόν και τον κύκλο του. Το 1960 γύρισε στην Ελλάδα και διηύθυνε το περιοδικό Πάλι (1963-1967). Το 1969 παρουσίασε ελληνική ποίηση στο γαλλικό περιοδικό Λετρ Νουβέλ (Lettres Nouvelles). Από το 1968 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και γραφή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Οργάνωσε παρουσίαση των Ελλήνων υπερρεαλιστών στο Κέντρο Πομπιντού, το 1990-1991. Ποιητικά του κείμενα εκδόθηκαν από τον οίκο Σίτι Λάιτς (City Lights) του Φερλινγκέτι. Διηύθυνε από το 1989 έως το 1995 με τον Αντρέα Παγουλάτο το περιοδικό Συντέλεια. Έχει παρουσιαστεί σε ξένα περιοδικά εκτενώς, Αγγλία, Αμερική, Γαλλία, Ρωσία κ.α. Πήρε τρία κρατικά βραβεία ποίησης κι ένα βραβείο του N.P.A. [National Poetry Association (Αμερικανική Εταιρεία Ποίησης)] το 1996 - βραβείο που είχε δοθεί προηγουμένως στους Φερλινγκέτι, Γκίνσμπεργκ και άλλους. Τρία βιβλία του, δύο γαλλικά και ένα αγγλικό με ποιήματα και πεζά, κυκλοφορούν στη Γαλλία και Αμερική. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν ακόμα οκτώ ποιητικές συλλογές, οκτώ πεζογραφήματα, τρία βιβλία δοκιμιακά. Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας, το 1921. Σπούδασε φιλολογία και νομικά στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου, Σορβόνης. Παρουσίασε με άρθρα και μετέφρασε πρώτος στο Λονδίνο εκτενώς Έλληνες ποιητές της δεκαετίας του '30 - Σεφέρη, Ελύτη, Εμπειρίκο, Εγγονόπουλο, Γκάτσο. Στην Αγγλία έζησε από το 1944 έως το 1953 κι απ' το 1954 στη Γαλλία, όπου γνώρισε τον Αντρέ Μπρετόν και τον κύκλο του. Το 1960 γύρισε στην Ελλάδα και διηύθυνε το περιοδικό Πάλι (1963-1967). Το 1969 παρουσίασε ελληνική ποίηση στο γαλλικό περιοδικό Λετρ Νουβέλ (Lettres Nouvelles). Από το 1968 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και γραφή στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Οργάνωσε παρουσίαση των Ελλήνων υπερρεαλιστών στο Κέντρο Πομπιντού, το 1990-1991. Ποιητικά του κείμενα εκδόθηκαν από τον οίκο Σίτι Λάιτς (City Lights) του Φερλινγκέτι. Διηύθυνε από το 1989 έως το 1995 με τον Αντρέα Παγουλάτο το περιοδικό Συντέλεια. Έχει παρουσιαστεί σε ξένα περιοδικά εκτενώς, Αγγλία, Αμερική, Γαλλία, Ρωσία κ.α. Πήρε τρία κρατικά βραβεία ποίησης κι ένα βραβείο του N.P.A. [National Poetry Association (Αμερικανική Εταιρεία Ποίησης)] το 1996 - βραβείο που είχε δοθεί προηγουμένως στους Φερλινγκέτι, Γκίνσμπεργκ και άλλους. Τρία βιβλία του, δύο γαλλικά και ένα αγγλικό με ποιήματα και πεζά, κυκλοφορούν στη Γαλλία και Αμερική. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν ακόμα οκτώ ποιητικές συλλογές, οκτώ πεζογραφήματα, τρία βιβλία δοκιμιακά. Τα υπόλοιπα κρατικά βραβεία λογοτεχνίας 2009 δόθηκαν ως εξής: ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ Απονέμεται κατά πλειοψηφία εξ ημισείας στα περιοδικά «πόρφυρας» και «Εντευκτήριο» για την συμβολή τους στην προβολή και διάδοση της ελληνικής λογοτεχνίας. ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ Απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Λευτέρη Πούλιο για το έργο του με τίτλο «Η κρυφή συλλογή», εκδόσεις Κέδρος. ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ Απονέμεται ομόφωνα εξ ημισείας στους : Τόλη Νικηφόρου για το έργο του με τίτλο «Ο δρόμος για την Ουρανούπολη», εκδόσεις Νεφέλη και Αργύρη Χιόνη για το έργο του «Το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες», εκδόσεις Κίχλη. ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ Απονέμεται ομόφωνα στον Γιάννη Ατζακά για το έργο του «θολός βυθός», εκδόσεις Άγρα. ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΟΚΙΜΙΟΥ ? ΚΡΙΤΙΚΗΣ Απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Χρίστο Ρουμελιωτάκη για το έργο του «Ασκήσεις αυτογνωσίας», εκδόσεις Τυπωθήτω. ΒΡΑΒΕΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟΥ ? ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ Απονέμεται ομόφωνα στην Αλεξάνδρα Δ. Ιωαννίδου για το έργο της «Υπόθεση Γκράνιν : Η λογοτεχνική κριτική στο εδώλιο - : Η δίκη της ?Επιθεώρησης τέχνης? το 1959 και η απολογία του Κώστα Κουλουφάκου», εκδόσεις Καστανιώτης.