Με ενθουσιασμό υποδέχονται οι αμερικανικές και αγγλικές εφημερίδες την κυκλοφορία του Logicomix αποδεικνύοντας ότι η διεθνής αγορά μπορεί να κερδηθεί περισσότερο με τέτοια πρωτότυπα βιβλία παρά με τα κλασικά κείμενα λογοτεχνίας και ποίησης που κάποιες δεκαετίες πριν επικρατούσαν. Πραγματικά πρόκειται για μια μεγάλη επιτυχία που στηρίζεται στη δύναμη και μόνον του βιβλίου και στην ευφάνταστη προσπάθεια των δημιουργών του. Το Logicomix είναι μια ιστορία μέσα σε μια άλλη. Ένα μυθιστόρημα με μορφή κόμικ. Ένα δοκίμιο που χωρά σ? ένα παραμύθι. Ακολουθώντας τα ίχνη των Θεμελιωτών της Λογικής, μια παρέα στη σύγχρονη Αθήνα αναθέτει στον φιλόσοφο Μπέρτραντ Ράσελ το ρόλο του οδηγού, αφήνοντάς τον να μας ξεναγήσει σε μια εποχή που σημάδεψε την ιστορία της επιστήμης - και όχι μόνο. Με φόντο τον πόλεμο και τον παραλογισμό του, η δύναμη των ιδεών και, κυρίως, των προσώπων πίσω απ? αυτές, κινεί τα νήματα σε μια ιστορία όπου η «τρέλα για τη λογική» τείνει στο άπειρο. Ο Μπέρτραντ Ράσελ, κεντρικός ήρωας, παίρνει το λόγο και μας ξεναγεί σ? έναν κόσμο όπου η παράνοια καραδοκεί σε κάθε γωνία. Από τα παιδικά του χρόνια και την εποχή της ενηλικίωσης μέχρι το επιστημονικό έργο και τη διασταύρωσή του με θρύλους της επιστήμης, η ιστορία της Λογικής ξεδιπλώνεται σαν μια σειρά από παράδοξα. Οι ιδεολογικές ζυμώσεις, η πνευματική εξουθένωση, ο ενθουσιασμός της επιτυχίας, η ματαίωση μπροστά στο αδιέξοδο, η επιθυμία για αναγνώριση και πάνω απ? όλα το πάθος για την απόλυτη γνώση χρωματίζουν τους χαρακτήρες του βιβλίου, δίνοντας ζωή σε ήρωες όπως ο Φρέγκε, ο Χίλμπερτ, ο Πουανκαρέ, ο Βίτγκεντσταϊν, ο Γκέντελ και ο Τούρινγκ. Εμπνευσμένοι συμβολισμοί φέρνουν στην επιφάνεια τα βαθύτερα συναισθήματα και τις ψυχολογικές μεταπτώσεις τους, ρίχνοντας φως στον άνθρωπο πίσω από τον επιστήμονα. Το Logicomix είναι ένα ταξίδι στον κόσμο των ιδεών. Μια βουτιά στα ανθρώπινα πάθη. Μια «τραγωδία των ηρώων της λογικής» που προσπάθησαν να χωρέσουν ολόκληρη τη ζωή σε μια εξίσωση. Οι δημιουργοί του Logicomix: Ο Απόστολος γεννήθηκε στην Αυστραλία από Έλληνες γονείς και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια στη Νέα Υόρκη και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Παρίσι. Γυρίζοντας στην Ελλάδα, σκηνοθέτησε για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Η δεύτερή του ταινία μεγάλου μήκους, Τεριρέμ, βραβεύτηκε με το βραβείο της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Κινηματογράφου Τέχνης στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1988. Έγραψε τα πεζογραφήματαΒίος Παράλληλο (Άγρα, 1985), Μακαβέττας (Εστία, 1988), Ο Θείος Πέτρος και η Εικασία του Γκόλντμπαχ (Καστανιώτης, 1993, αναθεωρημένη έκδοση 2001), Τα Τρία Ανθρωπάκια (Καστανιώτης, 1998), καθώς και το θεατρικό έργο Δέκατη Έβδομη Νύχτα, που εκδόθηκε μαζί με το δοκίμιο Από την Παράνοια στους Αλγόριθμους στο ομότιτλο βιβλίο (Ίκαρος, 2006). Το 2000, ο Θείος Πέτρος εκδόθηκε στα αγγλικά σε μετάφραση του συγγραφέα και στη συνέχεια σε άλλες τριάντα γλώσσες, σε πολλές από τις οποίες έχει γίνει μπεστ-σέλερ. Κέρδισε το πρώτο διεθνές Βραβείο Πεάνο και ήταν στο short list του Prix Medicis Etranger. Πέρα από τους πολλούς του αναγνώστες, ο Θείος Πέτρος έχει πάρει υμνητικές κριτικές σε όλο τον κόσμο, μεταξύ αυτών από τον νομπελίστα John Nash, τον συγγραφέα και ψυχίατρο Oliver Sacks, τον κριτικό George Steiner και τον θεατρικό συγγραφέα Michael Frayn. Ο κριτικός του αγγλικού Independent Gilbert Adair χαρακτήρισε τον Θείο Πέτρο το βιβλίο που δημιούργησε το είδος της . Τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με τη δουλειά του στο Logicomix, ο Απόστολος γράφει και κάνει διαλέξεις για τη σχέση μεταξύ των μαθηματικών και της αφήγησης, καθώς και τη θεωρία της αφηγηματικής γνώσης. Το 2005 ίδρυσε, με τον Τεύκρο Μιχαηλίδη και τον Πέτρο Δελαπόρτα, το μη-κερδοσκοπικό οργανισμό, Θαλής και Φίλοι, μέσω του οποίου διοργανώθηκαν τα πρώτα δύο διεθνή συνέδρια μαθηματικών και αφήγησης. Το περιοδικό Nature χαρακτήρισε το πρώτο από αυτά σαν την ουσιαστική αρχή της προσέγγισης μεταξύ των δύο αυτών, μέχρι τώρα τόσο απόμακρων, κλάδων. Ο Χρίστος Παπαδημητρίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα. Σπούδασε ηλεκτρολόγος-μηχανολόγος στο Πολυτεχνείο της Αθήνας και κατόπιν έκανε διδακτορικό στη θεωρία των υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον. Έχει διδάξει στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ, ΜΙΤ και Στάνφορντ, ενώ τώρα κατέχει την έδρα C. Lester Hogan στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ. Η έρευνά του κινείται κυρίως στους τομείς της θεωρίας των αλγορίθμων, της υπολογιστικής πολυπλοκότητας και της θεωρίας παιγνίων. Έχει δημοσιεύσει πάνω από τριακόσια πρωτότυπα επιστημονικά άρθρα. Τα βιβλία του Elements of the Theory of Computation, Computational Complexity και Combinatorial Optimization: Algorithms and Complexity, καθώς και το πιο πρόσφατο Algorithms είναι ήδη κλασικά στο είδος τους. Ο Χρίστος έχει γράψει επίσης το μυθιστόρημα Τούρινγκ, Μαθήματα Αγάπης (Λιβάνης, 2003). Είναι μέλος του American Academy of Arts and Sciences και του National Academy of Engineering των Η.Π.Α. Eίναι επίτιμος διδάκτωρ του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης και του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ στα βραβεία για το επιστημονικό του έργο περιλαμβάνονται τα Charles Babbage Αward και Κatayanagi Award. Θεόδωρος Γρηγοριάδης (πηγή www.logicomix.com)