Χάρολντ Πίντερ Ο Χάρολντ Πίντερ (Harold Pinter) Άγγλος συγγραφέας θεατρικών έργων και θεατρικός σκηνοθέτης γεννήθηκε στο Χάκνεϋ του Λονδίνου το 1930 από Εβραίους γονείς εργατικής τάξης. Έχει γράψει για θέατρο, ραδιόφωνο, τηλεόραση και σενάρια ταινιών. Το πρώιμο έργο του συνδέεται με το θέατρο του παραλόγου. Φέτος κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2005. Είναι γνωστός επίσης για την αντίθεσή του στην Αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν και τον Πόλεμο στο Ιράκ. Ο Πίντερ ξεκίνησε να δουλεύει στο θέατρο ως ηθοποιός, με το ψευδώνυμο Ντέιβιντ Μπάρον. Το πρώτο θεατρικό του έργο, Το Δωμάτιο, πρωτοπαρουσιάστηκε από φοιτητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ το 1957. Το δεύτερο έργο του (το οποίο σήμερα είναι ένα από τα πλέον γνωστά του), Πάρτι Γεννεθλίων (1958), γνώρισε αρχικά παταγώδη αποτυχία, παρόλη την θετική κριτική που απέσπασε από τον διακεκριμένο θεατρικό κριτικό των Sunday Times Χάρολντ Χόμπσον. Μετά ωστόσο από την επιτυχία του The Caretaker το 1960, το οποίο τον καθιέρωσε, το Πάρτι Γεννεθλίων ξαναπαίχτηκε και κέρδισε καλή υποδοχή. Τα έργα αυτά, καθώς και άλλες πρώιμες δουλειές όπως το The Homecoming 1964, έχουν λάβει τον τίτλο από μερικούς ως κωμωδία της απειλής. Συχνά εκκινούν από μία φαινομενικά αθώα κατάσταση, και την αποκαλύπτουν ως απειλητική και παράλογη εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο δρουν οι χαρακτήρες, τρόπο ο οποίος μπορεί να φαίνεται ανεξήγητος και στο κοινό, αλλά και μερικές φορές και στους άλλους χαρακτήρες. Το έργο του Πίντερ έχει σημαδευτεί από την επιρροή που του άσκησε από τα πρώτα έργα ο Σάμιουελ Μπέκετ, και οι δύο άντρες συνδέθηκαν με μακροχρόνια φιλία. Ο Πίντερ άρχισε να σκηνοθετεί πιο συχνά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ?70, και το 1973 έγινε συνεργάτης σκηνοθέτης στο Εθνικό Θέατρο Αγγλίας. Τα μεταγενέστερα έργα του τείνουν να είναι βραχύτερα, συχνά με την εμφάνιση αλληγοριών καταπίεσης. Αρκετές φορές έχει εμφανιστεί ο ίδιος στο θεατρικό σανίδι, με τελευταία το 2001 σε δικό του έργο. Το 2005 ανακοίνωσε πως αποσύρεται από τη συγγραφή θεατρικών έργων για να αφοσιωθεί στην πολιτική εκστρατεία. Το 1985 ο Πίντερ, μαζί με τον Αμερικανό θεατρικό συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ, ταξίδευσε στην Τουρκία, όπου συνάντησε πολλά θύματα πολιτικής καταπίεσης. Σε μια τελετή της Αμερικανικής πρεσβείας που τιμούσε τον Μίλλερ, ο Πίντερ αντί να ανταλλάξει τα συνήθη αστεία, μίλησε για ανθρώπους στους οποίους διοχετεύεται ηλεκτρικό ρεύμα στα γεννητικά τους όργανα, γεγονός που οδήγησε στο να τον εκδιώξουν κακήν κακώς. (Σε υποστήριξή του ο Μίλλερ έφυγε κι αυτός από την πρεσβεία). Η εμπειρία του Πίντερ για την καταπίεση στην Τουρκία και η καταστολή της Κουρδικής γλώσσας τον ενέπνευσε για το θεατρικό του έργο του 1988 Mountain Language. Ο Πίντερ αντετάχθη στον βομβαρδισμό της Σερβίας, στην Αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν και στην εισβολή στο Ιράκ το 2003. Αποκάλεσε τον πρόεδρο Μπους μαζικό δολοφόνο και τον Τόνυ Μπλερ "απατεώνα ηλίθιο". Συχνά γράφει πολιτικά γράμματα σε Βρετανικές εφημερίδες. Έχει παρομοιάσει την κυβέρνηση Μπους με την Ναζιστική Γερμανία του Αδόλφου Χίτλερ, λέγοντας πως οι ΗΠΑ επιτίθενται για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας κυριαρχίας ενω το Αμερικανικό κοινό και ο "μαζικός δολοφόνος" του Ηνωμένου Βασιλείου κάθονται και παρακολουθούν. Ο Πίντερ έχει υπάρξει μαχητής της ελευθερίας της έκφρασης για πολλά χρόνια μέσα από την σχέση του με το International PEN. Το 1985, μαζί με τον Αμερικανό συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ πήγε σε μια αποστολή Επιτροπής του International PEN-Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι στην Τουρκία για να διερευνήσει και να διαμαρτυρηθεί για τα βασανιστήρια φυλακισμένων συγγραφέων. Έχει υπάρξει επίσης επικριτής της Μάργκαρετ Θάτσερ και του Ρόναλντ Ρίγκαν. Στις 13 Οκτωβρίου 2005 η Σουηδική Ακαδημία ανακοίνωσε πως ο Πίντερ είναι ο αποδέκτης του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας για το 2005, δηλώνοντας πως "στα έργα του αποκαλύπτει τον γκρεμό κάτω από την καθημερινή μωρολογία και σπρώχνει προς τα κλειστά δωμάτια της καταπίεσης". To Σάββατο 10 Δεκεμβρίου του απονεμείθη το Νόμπελ αλλά ο ίδιος δεν μπόρεσε να το παραλάβει. Η ομιλία του προς τα μέλη της Ακαδημίας, που μεταδόθηκε βιντεοσκοπημένη, αφού ο ίδιος βρίσκεται πια σε πολύ κρίσιμη κατάσταση λόγω του καρκίνου που τον βασανίζει τα τελευταία χρόνια, θα μείνει ως ένα συνταρακτικό κείμενο-διαθήκη του έργου και της πολιτικής του μαχητικότητας. Επιτέθηκε και πάλι σφοδρά στον Μπους και κατηγόρησε τον Μπλερ ως ουραγό. Πολλοί αντιμετώπισαν συγκρατημένα το ξέσπασμα του Νομπελίστα, όμως η Βρετανική Guardian δεν παραλείπει καθημερινά να αναφέρεται στον μαχητή συγγραφέα και φυσικά δημοσιεύει εξ ολοκλήρου την συνταρακτική ομιλία του. Στα ελληνικά έχουν κυκλοφορήσει τα: Πάρτυ Γενεθλίων: (εκδόσεις Δωδώνη) (μτφρ: Παύλος Μάτεσις) Η Συλλογή - Ο Εραστής: (εκδόσεις Δωδώνη) (μτφρ: Παύλος Μάτεσις) Παλιοί Καιροί ? Ένα Ακόμα Και Φύγαμε: (εκδόσεις Δωδώνη) (μτφρ: Μάγια Λυμπεροπούλου) Ο Επιστάτης: (εκδόσεις Κακουλίδης) (μτφρ: Κώστας Σταματίου) Οι Νάνοι: (εκδόσεις Καστανιώτης) (μτφρ: Παύλος Μάτεσις) Προδοσία: (εκδόσεις Δωδώνη) (μτφρ: Μάριος Πλωρίτης) Τέφρα και Σκιά: (εκδόσεις Καστανιώτης) (μτφρ: Άννα Καρναβά) Τοπίο και Σιωπή: (εκδόσεις Λαβύρινθος) (μτφρ: Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλλη) Πόλεμος: (εκδόσεις Αιώρα) (μτφρ: Τάνια Παπαδοπούλου) Ποιήματα 1948-2004: (εκδόσεις Κέδρος) (μτφρ: Νίνος Φενέκ Μικελίδης) ΒΑΣΙΚΗ ΠΗΓΗ : WIKIPEDIA