Διάβασμα για όλους Μερικοί από τους πιο σημαντικούς Βρετανούς συγγραφείς έχουν γράψει σύντομα, βατά και ευκολονόητα διηγήματα τα οποία απευθύνονται ειδικά σε ανθρώπους που δυσκολεύονται να διαβάσουν μεγάλα ή περίπλοκα κείμενα. Η Ρουθ Ρέντελ, η Τζοάνα Τρόλοπ, η Μεβ Μπινσί, συγκαταλέγονται ανάμεσα στους 12 γνωστούς συγγραφείς αλλά και ανθρώπους της δημόσιας ζωής που έχουν αναλάβει να γράψουν βιβλία των εκατό περίπου σελίδων για αυτές τις σειρές. Θα πουλιούνται στα σούπερ-μάρκετ και στα βιβλιοπωλεία και θα στοιχίζουν περίπου 5 ευρώ το καθένα. Έτσι όσοι άνθρωποι έβρισκαν το διάβασμα ζόρι θα τους γίνει χαρά και καλή συνήθεια. Και δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι στη Βρετανία που δεν μπορούν να διαβάσουν με ευκολία μυθιστόρημα και άλλα είδη γραφής. Υπολογίζονται γύρω στα 12 εκατομμύρια οι ενήλικες που η αναγνωστική τους ευχέρεια αντιστοιχεί με εκείνη ενός δεκατριάχρονου παιδιού. Τα βιβλία αυτά έχουν απλό λεξιλόγιο, μικρές λέξεις, κοφτές παραγράφους χωρίς περίπλοκα συντακτικά και γραμματικά φαινόμενα. Οι αφηρημένες ιδέες αποφεύγονται και δίνεται έμφαση στην πλοκή και στην ιστορία. Οι περισσότεροι ενήλικες, με δυσκολίες ανάγνωσης, δεν τις αντιλαμβάνονται παρά μόνον όταν φτάσει η δύσκολη στιγμή και αυτό συμβαίνει όταν χρειάζεται να βοηθήσουν τα παιδιά στα μαθήματα στο σπίτι. Πολλοί πάλι δυσκολεύονται να συντάξουν ένα e-mail ή μία απλή αίτηση, άλλοι δεν μπορούν να κατανοήσουν τις οδηγίες χρήσεως αντικειμένων που αγόρασαν με αποτέλεσμα να βυθίζονται σε αμηχανία και ντροπή. Υπολογίστηκε ότι στη Βρετανία, η έλλειψη αυτών των δυνατοτήτων, στοιχίζει στο κράτος μέχρι και 15 εκατομμύρια ευρώ από λάθη και παραλείψεις. Όμως το πρόγραμμα ?Quick Reads? (?Γρήγορο Διάβασμα?), το οποίο υποστηρίζεται από τον ίδιο τον Τόνι Μπλερ, δεν έχει να κάνει με την οικονομία και μόνο αλλά και με τις αναγνωστικές απολαύσεις. Ο υπεύθυνος του προγράμματος δηλώνει ότι σκοπός τους είναι να πάρουν τους ?παραμελημένους αναγνώστες? και από τον λήθαργό τους να τους καταστήσουν ενεργούς και εθισμένους στο διάβασμα. Ακόμη και ποδοσφαιριστές επιστρατεύθηκαν για τον σκοπό αυτό. Έτσι ο Ρίο Φέρντιναντ, της Μάντσεστερ Γιουνάιτετ, θα γράψει ένα χρονικό για τα παρασκήνια του ποδοσφαίρου. Ο ίδιος ελπίζει ότι οι αναγνώστες του θα στραφούν και σε άλλα θέματα με τον καιρό. Ήδη κυκλοφορεί η πρώτη σειρά των βιβλίων Quick Reads και μια δεύτερη αναμένεται να εκδοθεί μέσα στον Μάιο του 2006. Διαβάζοντας τα παραπάνω στους Times (Μάρτιος 2006) μου ήρθε στο μυαλό μια παλιότερη συζήτηση με δύο ηλικιωμένους ανθρώπους. Υπάρχει μια ολόκληρη γενιά σήμερα, 60 έως 75 χρόνων, που λόγω της Κατοχής, δεν τελείωσαν καν το δημοτικό σχολείο. Για να μην μιλήσουμε για τη γενιά της προσφυγιάς που έφυγε αδιάβαστη. Πολλοί σημερινοί Έλληνες παππούδες και γιαγιάδες δεν πήραν ποτέ το απολυτήριο του σχολείου και κατέπνιξαν τις δυνατότητές τους για σπουδές. Καμία ρημάδα Κυβέρνηση από τον Πόλεμο και μετά δεν φρόντισε για μια πολιτική αποκατάστασης αυτών των ?θυμάτων μόρφωσης?. Και όμως αρκετοί το πάλεψαν διαβάζοντας συστηματικά εφημερίδες, περιοδικά και υπότιτλους ξένων ταινιών ή σήριαλ. Οι δύο συνταξιούχοι συνομιλητές μου επέμεναν ότι με τους υπότιτλους της τηλεόρασης επανήλθαν σε επαρκή επίπεδα ανάγνωσης. ?Στην αρχή? μου είπαν ΄δεν προλαβαίναμε τις δύο πρώτες λέξεις. Τώρα πια διαβάζουμε κατευθείαν δύο σειρές. Έτσι αρχίσαμε να ξαναδιαβάζουμε?. Αυτή όμως η γενιά δύσκολα θα διαβάσει πια λογοτεχνία. Κανείς δεν περιμένει τόσο διορατικά προγράμματα. Τα εκατομμύρια ευρώ σκορπίζονται για ανόητες εκδηλώσεις μιας βραδιάς, μιας αγγλίζουσας Eurovision , από την οποία θα μείνει μάλλον ?Nothing?. Γ.Θ.