Στην Χίλαρι Μαντέλ το βραβείο Booker 2009 που ανέρχεται σε 50.000 λίρες. Το προβλέψαμε εδώ στο δημοσίευμα της 17ης Σεπτεμβρίου όταν δόθηκε η μικρή λίστα: «Οι φετινοί υποψήφιοι αποτελούν την πιο «λογοτεχνική» και ανεβασμένη λίστα των τελευταίων χρόνων. Η Hilary Mantel είναι υποψήφια με το «Wolf Hall», ένα ιστορικό βιβλίο του 16ου αιώνα που επικεντρώνεται στονThomas Cromwell. Δυνατή συγγραφέας, με πολλά μυθιστορήματα πίσω της, σχεδόν απαρατήρητη στη χώρα μας αφού τα παλιά της μυθιστορήματα «Αλλαγή καιρού» και ο "Γίγαντας Μπράιεν" στις εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ, τα συναντάω στους πάγκους του βιβλιοπωλείου παζαριού και στις προσφορές της Εστίας. Στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών την είχαμε συμπεριλάβει στο λογοτεχνικό σεμινάριο 2007-8 με το μυθιστόρημά της «Πέρα από το μαύρο» σε μετάφραση Αθηνάς Δημητριάδη. Το υποψήφιο για Booker μυθιστόρημα βρίσκεται ήδη στην δεύτερη θέση πωλήσεων στο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείοAmazon και πρώτο στα στοιχήματα. Την εκτιμώ πολύ αλλά αυτό το βιβλίο της μου είναι πολύ βρετανικό για να το επιθυμήσω. Διακρίνει κανείς μια επιστροφή στο σύγχρονο ιστορικό παρελθόν και σίγουρα λείπει εκείνο το μυθιστόρημα που θα κατέγραφε την εποχή μας. Ευτυχώς δεν υπάρχουν εφετζήδες, αποικιοκρατικοί, τίγρεις, ζέμπρες, ελέφαντες βγαλμένα από εργαστήρια αξιοπρεπούς λογοτεχνικής γραφής. Με είχανε κουράσει τελευταία η προσπάθεια να ελαφρύνει το Booker. Αν υπάρχει και μια υποβόσκουσα επετηρίδα λογικά το βραβείο πρέπει να πάει στην Hilary Mantel». Βιογραφικά: Γεννημένη το 1952 σε ένα χωριό του Μάντσεστερ από μετανάστες Ιρλανδούς Καθολικούς προγόνους, που εργάζονταν σε εργοστάσια υφαντουργίας. Ο πατέρας της ήταν υπάλληλος. Η Χίλαρυ η μεγαλύτερη από τρία παιδιά, ένα κορίτσι των βιβλίων. Αργότερα χάθηκε ξαφνικά ο πατέρας της και ένας νοικάρης του σπιτιού τους παντρεύτηκε τη μητέρα της και πήρε το επώνυμό του. Στα είκοσί της παντρεύτηκε αλλά άρχισε να έχει προβλήματα υγείας με τα πόδια και τα έντερα. Οι γιατροί στην αρχή την αντιμετώπισαν ως νευρασθενή και της χορηγούσαν ψυχοφάρμακα πράγμα που κλόνισε την υγεία της. Αργότερα ακολούθησε τον γεωλόγο σύζυγό της στη Νότια Αφρική και έζησαν εκεί για πέντε χρόνια. Μετακινήθηκαν στην Σαουδική Αραβία για άλλα τέσσερα χρόνια. Έγραψε ένα ιστορικό μυθιστόρημα για την Γαλλική επανάσταση και άλλα οκτώ μυθιστορήματα (στα ελληνικά κυκλοφόρησαν δύο από τις εκδόσεις Νεφέλη). Υπήρξε υποψήφια για πολλά λογοτεχνικά βραβεία και γενικά θεωρείται μια από τις πιο σοβαρές λογοτεχνικές φωνές της αγγλικής λογοτεχνίας, άξια συνεχίστρια της Μιούριελ Σπαρκ (την οποία λατρεύει) και του Γκρέϊαμ Γκριν. Στην εισαγωγή του αφιερώματος, του λογοτεχνικού περιοδικού Granta, «Καλύτεροι Βρετανοί μυθιστοριογράφοι 2003», η κριτής Χίλαρι Μαντέλ, ομολογεί ότι αυτό που περιμένει από ένα μυθιστόρημα είναι τα «νέα», φερμένα «από ξένα μέρη ή από άλλες εποχές, κατάλληλα μεταφερμένα στο χαρτί ή ίσως να είναι νέα από το μη αρθρώσιμο, από αυτούς που δεν μπορούν να μιλήσουν με τη δική τους φωνή (ή από αυτούς που δεν μπορούμε να ακούσουμε)?». Θεόδωρος Γρηγοριάδης