Βιβλία που σε ταξειδεύουν (1)
Βιβλία που σε ταξιδεύουν Καθώς πλησιάζει το καλοκαίρι, εφημερίδες και περιοδικά, προτείνουν βιβλία για το καλοκαίρι σαν να ήταν η πιο ιδανική εποχή για διάβασμα! Κατά βάθος δεν υπάρχει πιο βασανιστικό πράγμα να διαβάζεις σε μια παραλία αλλά και αυτό μας έγινε συνήθεια. Χώρια ότι λαδώνεις και μαυρίζεις τα αγαπημένα σου βιβλία. Εμείς πάντως, που προτείνουμε λογοτεχνικά βιβλία κάθε τόσο από τις ιστοσελίδες της Βιβλιοθήκης, θα σας προτείνουμε βιβλία που θα σας ταξιδέψουν λογοτεχνικά. Τα βιβλία αυτά, όπως και τα 1000+2, που παρουσιάζουμε στις ιστοσελίδες μας, δεν είναι αναγκαία της πρόσφατης εκδοτικής παραγωγής. Πάγια αρχή μιας Δημόσιας Βιβλιοθήκης είναι η διαχρονικότητα των βιβλίων και της ανάγνωσης. Γι? αυτό σας προτείνουμε, σε μικρές δόσεις, ορισμένα βιβλία που δημοσιεύτηκαν στις σελίδες ΒΙΒΛΙΟ του μηνιαίου ταξιδιωτικού περιοδικού Passport, που εκδίδει η Μάγια Τσόκλη. Με το περιοδικό αυτό συνεργαζόμαστε σταθερά και ίσως είναι το μόνο μηνιαίο περιοδικό στην Ελλάδα που αφιερώνει ένα ολόκληρο δισέλιδο στο βιβλίο και ειδικότερα στην ταξιδιωτική λογοτεχνία. ΟΥΙΛΛΙΑΜ ΝΤΑΛΡΥΜΠΛ Στα βήματα του Μάρκο Πόλο Από τον Πανάγιο Τάφο στο Παλάτι του Κουμπλάι Χαν Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ 2003 ΧΩΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ Μετάφραση : Γιώργος Καλαμαντής Το 1271 οι αδελφοί Πόλο και ο μικρός γιος του Νικολό, ο Μάρκο, ετοιμάζονται για το διασημότερο ταξίδι στον κόσμο. Θα μεταφέρουν το πιο ιερό κειμήλιο, λίγο λάδι από το καντήλι του Πανάγιου Τάφου, στα πέρατα της οικουμένης, στην Μογγολική Αυτοκρατορία. Τους το ζήτησε ο Κουμπλάι Χαν, ο γιος του Τζένγκις Χαν, και η όλη αποστολή βρίσκεται υπό την προστασία του Πάπα Γρηγόριου Ι΄ ο οποίος όχι μόνον ελπίζει να στην πολιτική συμμαχία των Μογγόλων αλλά και στον προσηλυτισμό τους. Τα «Ταξίδια» του Μάρκο Πόλο γράφτηκαν με κίνητρο το κέρδος και την ασφαλή πληροφόρηση των εμπόρων στον ατέρμονο δρόμο του Μεταξιού. Έκτοτε πολλοί ταξιδιωτικοί συγγραφείς προχώρησαν στα βήματά του, ενώ ο Ίταλο Καλβίνο εμπνεύστηκε τις «Αόρατες Πόλεις». Το 1986 ο Ουίλλιαμ Νταλρύμπλ, φοιτητής από την Σκωτία, συγκέντρωσε λίγα χρήματα και ύστερα από απίστευτες γραφειοκρατικές διαδικασίες, ξεκίνησε τη δική του αναζήτηση «στα βήματα του Μάρκο Πόλο». Με σύμβουλο τα παλιά βιβλία διέσχισε 12.000 μίλια, επανασχεδιάζοντας το ταξίδι μέσα από καινούργια σύνορα, καταργημένες διαδρομές και ξεχασμένες πόλεις. Τον Ουίλλιαμ συντρόφεψαν εναλλάξ δύο φίλες του, που υπέμεναν μαζί του κάθε είδους δυσκολία και δυσεντερία. Αφού παρέλαβαν το αγιασμένο λαδάκι από τους ερίζοντες, γύρω από τον Πανάγιο Τάφο, θρησκευτικούς ηγέτες, περάσανε, μέσω της Κύπρου, στην Λατάκια και από εκεί στην Τουρκία, σταματώντας στις ίδιες πόλεις που συνάντησε και ο Μάρκο Πόλο. Επτακόσια είκοσι χρόνια πριν η πόλις Σιβάς, με Πανεπιστήμιο, ιατρική σχολή και ψυχιατρείο, ελάχιστα θύμιζε τις μέρες εκείνες. Το ίδιο και το Ταμπρίς στο Ιράν: οι λόγιοι και οι φιλόσοφοι αντικαταστάθηκαν από τα κηρύγματα των αγιατολάχ. Στο Σαβέχ οι ταξιδιώτες μας ανακρίθηκαν ως κατάσκοποι, όμως με τι χαρά ανακάλυψαν ότι εδώ βρισκόταν το σημαντικότερο αστρονομικό παρατηρητήριο που σχετιζόταν ιστορικά με την ύπαρξη των τριών μάγων της Βηθλεέμ. Από το Ιράν εισήλθαν στο Πακιστάν και από εκεί στην Κίνα, που τους φάνηκε παράδεισος πολιτισμού, ύστερα τόσες ερήμους και κακοτράχαλα μονοπάτια. Ταξίδεψαν με φορτηγά, με διαλυμένα τρένα, διανυκτέρευσαν σε χάνια, σε ξενοδοχεία χωρίς νερό, σε κρεβάτια με κοριούς. Συνομίλησαν με όλες τις φυλές της Ασίας, συναντήσανε τους τελευταίους Νεστοριανούς. Ο Ουίλλιαμ Νταρύμπλ είναι ένας ευφυής και εξαιρετικά πνευματώδης αφηγητής. Εύστοχος και λακωνικός και με το θράσος του Βρετανού που προέρχεται από οικογένεια αποικιοκρατών. Το δημοσιευμένο βιβλίο τού εξασφάλισε δύο βραβεία στη Βρετανία και μια λαμπερή καριέρα συγγραφέα ταξιδιωτικής λογοτεχνίας. Έτσι ανταμείφτηκε η τόλμη του νεαρού φοιτητή, να φτάσει στο θερινό ανάκτορο του Κουμπλάι Χάν και να χύσει το αγιασμένο λάδι πάνω στα σημερινά ερείπια, απαγγέλοντας ταυτόχρονα το ποίημα του Κόλριτζ που έκανε αθάνατο το παλάτι: Στο Ξάναντου ο Κουμπλάι Χαν ένα αρχοντικό σπίτι προστάζει Παραδίπλα οι Μογγόλοι συνοδοί κουνούσαν τα κεφάλια λέγοντας: «Εγγλέζοι πολύ, πολύ παλαβοί».