Ο κοιμηθείς Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης Κυρός Μάξιμος, (κατά κόσμον Γεώργιος Ξυδάς), γεννήθηκε το έτος 1942, στη νήσο Πρίγκηπο της Κωνσταντινούπολης. Σπούδασε στην Μεγάλη Σχολή του Γένους και στη συνέχεια εισήχθη στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης, απ' όπου αποφοίτησε το έτος 1964. Εχειροτονήθη Διάκονος το 1964 και Πρεσβύτερος το 1967. Υπηρέτη¬σε ως Διάκονος και Ιερεύς στην Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς (1966-1974), ως Στρατιωτικός Ιερεύς (1972-1973), ως Διευθυντής του Ιδιαίτερου Γραφείου του Μακ. Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σεραφείμ, ως Πρωτοσύγκελος της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών και Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήμονος - οδού Αχαρνών (1974-1984). Επιλέχθηκε για την χηρεύουσα θέση του Μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτης, χειροτονήθηκε στην Αθήνα από τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Σεραφείμ και στις αρχές Ιουνίου του 1984 (4-5 Ιουνίου) ενθρονίστηκε στη Μητρόπολη των Μεγάλων Ταξιαρχών Σερρών. Εποίμανε τους πιστούς επί 19 χρόνια περίπου. Είχε κερδίσει την αγάπη και το σεβασμό του ποιμνίου του, γι' αυτό και ο αιφνίδιος θάνατος του σκόρπισε μεγάλη λύπη. ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Πλούσια παρακαταθήκη που θα ευλογεί τις επόμενες γενιές αφήνει στο ποίμνιο του ο Κυρός Μάξιμος. Με ταπεινοφροσύνη, δυναμικότητα και λελογισμένη πληθωρικότητα ο αποδημήσας εις Κύριον Πομενάρχης μας, προσέφερε πλούσιο έργο, αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα της ιεροσύνης του. Το πολυδιάστατο έργο του Κυρού Μάξιμου είναι δύσκολο να περιγραφεί και να εξαντληθεί σε μια και μόνο έκδοση. Ενδεικτικά, λοιπόν, θα αναφέρουμε: - Το "Μαξίμειο" Πνευματικό και Πολιτιστικό Κέντρο, που ήταν και η ύψιστη προσφορά του Ποιμενάρχου μας, κυρίως προς τη νεολαία, για την κατασκευή του οποίου διέθεσε την ίδια του την περιουσία. - Το μεγάλο έργο της αναστήλωσης της παλαιάς Μητρόπολης των Αγίων Θεοδώρων. - Η αναστήλωση και η λειτουργία της ιεράς μονής Τιμίου Προδρόμου. - Το Μουσείο Εκκλησιαστικής Τέχνης. - Η ίδρυση των Σχολών Βυζαντινής Μουσικής και Αγιογραφίας. - Η ίδρυση ενοριακών φιλόπτωχων ταμείων. - Η ίδρυση παιδικής ορχήστρας - χορωδίας. - Η ίδρυση τράπεζας αίματος. - Η καθιέρωση του θεσμού προικοδότησης πολυτέκνων και απόρων οικογενειών. - Η ίδρυση εκκλησιαστικού φιλανθρωπικού ταμείου. - Η έκδοση του περιοδικού "Άγιος Νικήτας". - Η οργάνωση του αντιαιρετικού αγώνα. - Η αναγνώριση του Αγίου Νικήτα του εν Σέρραις αθλήσαντος και στη συνέχεια οι προσπάθειές του για την ανέγερση ιερού ναού στις Εργατικές Κατοικίες σιδηρ. σταθμού. Ο ίδιος ο εκλιπών Μητροπολίτης σε συνέντευξη του είχε πει πως "Ο επίσκοπος, καλούμενος από την Εκκλησία να υπηρετήσει το λαό της, αναλαμβάνει την ευθύνη να σέβεται τον Ευαγγελικό λόγο και να τιμά την αρχιερατική αξία. Καλείται να γίνει μιμητής του αληθινού Ποιμένος και υπερασπιστής των δικών Του "καλών έργων". Να είναι δηλαδή, "οδηγός τυφλών, φως των εν σκότει, παιδευτής αφρόνων, διδάσκαλος νηπίων, φωστήρας εν κόσμω". Ο,τι κι αν κάνει, λοιπόν, ένας Ποιμένας, πρέπει να το κάνει όχι για τη δική του δόξα, αλλά για τη δόξα του Θεού και την προκοπή του λαού του. Η κοινωνική διακονία είναι απαύγασμα του πνευματικού περιεχομένου. Ο προσωπικός μόχθος στηρίζεται και από τη χάρη του Θεού κι εκτιμάται από το καλοπροαίρετο των ανθρώπων. Δική μου αγωνία είναι το ταπεινό μου έργο να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της Εκκλησίας μας και να εμπνέεται από τις αρχές που ανέφερα. Το έλεος και η κρίση ανήκουν στο Θεό και τον ευσεβή λαό Του". † Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ο Α΄ 2 Μαΐου 1984 - 5 Μαρτίου 2003 «Δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι και εν Κυρίω ο μισθός αυτών» ( Σοφ. Σολομώντος) Η γη των Σερρών έως της δευτέρας και αδεκάστου Παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ξενοδοχεί «τον γλυκύν, τον πράον, τον μειλίχιον άνθρωπον του Θεού» το μακαριστό Δεσπότη Μάξιμο, τον έως και χθες «πιστό του λαού του διάκονο» και σήμερα ισχυρό πρεσβευτή του προς το Ζωοδότη Κύριο, για την παροχή της προστασίας Του από τις παγίδες του εχθρού. Σαν κεραυνός σε αίθριο καιρό, η είδηση του θανάτου του συντάραξε κάθε αρρενική και θηλεία φύση, που συγκροτεί το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης. Ο δίκαιος και δημιουργικός, ο ευφυής και ανεκτικός, ο «χρηστός επί τους αχαρίστους και πονηρούς», ο Δεσπότης Μάξιμος, αιφνίδια έπαψε να είναι ανάμεσά τους. Το πένθος και η θλίψη των χριστιανών του βρήκαν παρηγοριά, μόνο στην βεβαιότητα, πως ο «τα πάντα οικονομών φιλανθρώπως, και το συμφέρον πάσιν απονέμων» Κύριος, θα αναπαύσει το δικό τους άνθρωπο, τον κυρό Μάξιμο, «εν ταις σκηναίς των εκλεκτών Του». Ο μακαριστός Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης Μάξιμος, κατά κόσμο Γεώργιος Ξυδάς, γεννήθηκε στην Πρίγκηπο το 1942 από γονείς ευσεβείς, το Χρυσάφη και τη Χριστίνα Ξυδά. Σπούδασε στην Μεγάλη του Γένους Σχολή και στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, ενώ στο Πανεπιστήμιο της Βόννης ολοκλήρωσε, ως υπότροφος της Ευαγγελικής Εκκλησίας, τις γνώσεις του στην εκκλησιαστική Ιστορία. Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1964 και Πρεσβύτερος το 1967. Υπηρέτησε ως προϊστάμενος και ιεροκήρυκας στους Ιερούς Ναούς, Παναγίας «Ρόδον το Αμάραντον», Ευαγγελιστρίας και Υπαπαντής του Κυρίου στον Πειραιά. Το 1974 ανέλαβε τη διεύθυνση του ιδιαίτερου γραφείου του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Σεραφείμ και λίγο αργότερα έγινε Πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Στις 2 Μαΐου του 1984 εκλέχθηκε Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης και στις 3 Ιουνίου του ιδίου έτους ενθρονίστηκε στον επισκοπικό θρόνο της περιφήμου και αγιοτάτης Μητροπόλεως Σερρών. Από τον καιρό της ενθρονίσεώς του, βασίλευσε στην μητρόπολή του, η μακροθυμία του Κυρίου. Έχοντας συνείδηση πως ο χρόνος είναι βραχύς, ενώ ο κόπος της σποράς πολύς, ευθύς ανέλαβε την αναδιοργάνωση της εμπιστευμένης σ’ αυτόν, από τη Μητέρα Εκκλησία, Μητροπόλεως. Εργάστηκε έργα αγαθά, έχοντας επίγνωση πως είναι δείγμα μίσους η προτίμηση του περιτεύοντος αργυρίου από την αγάπη του ποιμνίου του, εργάστηκε έργα σπουδαία πιστεύοντας πως «οι δίκαιοι δια την ευποιΐαν εγκωμιαζόμενοι ταπεινούνται μάλλον, ου δικαιούσιν εαυτούς». Ειρηνικός ο λόγος του και, η βακτηρία του, βακτηρία συνέσεως και όχι τιμωρίας, ακόμη και όταν αχάριστα και πονηρά μέλη της τοπικής κοινωνίας, ευεργετημένα απ’ αυτόν, δεν έδειχναν την προσήκουσα προς τον ιεράρχη εύνοια, αυτός υπήρξε «χρηστός επί τους αχαρίστους και πονηρούς, γνωρίζοντας πως, ο του καταλλήλου θέρους καιρός ο μέλλων εστίν αιών». Στα δέκα και εννέα χρόνια της θεοφιλούς Αρχιερατείας του στη θεόσωστο Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης, ο μακαριστός Μητροπολίτης κυρός Μάξιμος, αναστήλωσε τον παλαιό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Θεοδώρων και, από καταφύγιο πτερωτών και ερπετών, τον απέδωσε περίλαμπρο στην Θεία Λατρεία, ενώ με περισσή δραστηριότητα στελέχωσε τα παλαιά μοναστήρια του Τιμίου Προδρόμου και της Βύσσιανης ιδρύοντας, παράλληλα, και καινούργια, όπως του Προφήτου Ηλιού και του Τιμίου Σταυρού. Ίδρυσε και οργάνωσε ένα από τα σημαντικότερα πνευματικά κέντρα της πόλης των Σερρών, το Εκκλησιαστικό Μουσείο, ενώ με δικές του δαπάνες οικοδόμησε και λειτούργησε το «Μαξίμειο Πνευματικό και Πολιτιστικό Κέντρο». Οικοδόμησε ένδεκα εκκλησίες, ανέδειξε Αγίους που αναπαύονται στα ιερά χώματα της πόλης των Σερρών, όπως είναι ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και άγιος της Εκκλησίας μας Κάλλιστος ο Α΄, και καθιέρωσε την εορτή του Αγίου νεομάρτυρα Νικήτα που άθλησε στην πόλη των Σερρών. Με δική του πρωτοβουλία εκδόθηκε το μηνιαίας κυκλοφορίας περιοδικό της Μητροπόλεως Σερρών και Νιγρίτης «Άγιος Νικήτας», ενώ είναι δημιουργήματά του: η ίδρυση του «Αντιαιρετικού Γραφείου», η δημιουργία του «Γενικού Εκκλησιαστικού Φιλανθρωπικού Ταμείου» και η λειτουργία «Ενοριακών Φιλόπτωχων Ταμείων». Στάθηκε κοντά στους νέους και ιδιαίτερα στους απόρους δημιουργώντας το ίδρυμα υποτροφιών «Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής». Της δημιουργικής του διάθεσης έργα είναι, η ίδρυση Σχολής Βυζαντινής Μουσικής και η λειτουργία Σχολής Βυζαντινής Αγιογραφίας, καθώς και η οργάνωση της Παιδικής Ορχήστρας και Χορωδίας. Γνώριζε, ο μακαριστός Μητροπολίτης κυρός Μάξιμος, πως «ο σπείρων έπ’ ευλογίαις έπ’ ευλογίαις και θερίσει», γιαυτό και τα έργα της ευποιΐας του ήταν ο καρπός της αγάπης του προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα της μητροπόλεώς του, ενώ για τον ίδιο, ο Χριστός ήταν το παν. Αυτόν ζούσε, Αυτόν κήρυττε, Γιαυτόν και την Εκκλησία Του αγωνίστηκε και «εν Αυτώ τω Χριστώ εκοιμήθη ως δίκαιος, απέλιπε δε της αρχιερωσύνης» διάδοχο σπουδαίο. «Χοϊκός χρηματίσας, ο μακαριστός Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης Μάξιμος, κοιμηθείς εν Κυρίω» την 5η Μαρτίου του 2003, δια θανάτου το θνητό, δια ταφής το φθαρτό μετέβαλλε σε τίμιο και ουράνιο κτίσμα. Χαρ. Βουρουτζίδης

• 
• 
•