Εκπαιδευτική λειτουργός από τις Σέρρες, με πολύπλευρη εθνική, εκπαιδευτική και κοινωνική δράση. Ο πατέρας της Μανώλης Τριανταφυλλίδης, γραμματέας της Ιεράς Μητρόπολης Σερρών, πέθανε το 1891 και ο αδελφός του Γιάννης ως νομάρχης Κοζάνης το 1914. Έβγαλε το Παρθεναγωγείο Σερρών με άριστα (1880). Συνέχισε τις σπουδές της στο Αρσάκειο Αθηνών, υπότροφος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας κατόπιν διαγωνισμού, και αποφοίτησε κερδίζοντας το Ράλλειο βραβείο (1885). Μελέτησε τα νεότερα εκπαιδευτικά συστήματα στη Γαλλία, Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Δανία, Σουηδία και Ιταλία. Το 1886 διορίζεται υποδιευθύντρια του γυμνασιακού Παρθεναγωγείου Σερρών. Το 1888 ίδρυσε το Πρότυπο Παρθεναγωγείο Αθηνών και το διηύθυνε μέχρι το 1918. Υπήρξε η δασκάλα στα Ανάκτορα του πρίγκιπα Παύλου (αργότερα βασιλιά) και της πριγκίπισσας Ειρήνης. Οργάνωσε σειρές μαθημάτων για κυρίες και δεσποινίδες, πρωτοστάτησε στην ίδρυση του πρώτου παιδικού κινηματογράφου και εισηγήθηκε το γιορτασμό της «Ημέρας της μητέρας». Διετέλεσε πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων Αθηνών επί μια εικοσαετία, οπότε ίδρυσε και σχολεία αναλφάβητων γυναικών, Τμήμα ηθικής προστασίας του εργαζομένου παιδιού, Τμήμα οικοκυρικής και Τμήμα εθνικών παραδόσεων. Η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρία Σερρών - Μελενίκου την ανακήρυξε επίτιμο πρόεδρό της. Χρημάτισε επίσης πρόεδρος του γυναικείου τμήματος του σωματείου «Η ψυχαγωγία του Στρατιώτου» (1921-1922), έφορος της Επιτροπής προς περίθαλψη των ορφανών πολέμου (1914-1918), πρόεδρος και σύμβουλος: του Συνδέσμου Αποφοίτων Αρσακείου, του Συλλόγου Ανατολικομακεδόνων ο Φίλιππος, της Εταιρίας αναπήρων παίδων, του Εθνικού Συνδέσμου κ.ά. Τιμήθηκε με το «Ράλλειο Βραβείο», το παράσημο του Παναγίου Τάφου, τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος Ευποιίας, το Χαλκό μετάλλιο του Συλλόγου Πλουτοπαραγωγικών Αξιών και το αργυρό μετάλλιο τής Ακαδημίας Αθηνών. Είναι η πρώτη Ελληνίδα στην οποία δόθηκε το παράσημο του Ταξιάρχου Γεωργίου του Α'.

• 
• 
•