Ο Γιούρι εγκαθίσταται σε κάποιο από τα δυτικά προάστια της Αθήνας. Βρίσκει δουλειά σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων. Αρχίζει να βάζει σε τάξη τη ζωή του, κάνει όνειρα, παλεύοντας καθημερινά με την καχυποψία και την αίσθηση της απόρριψης, αγωνίζεται να σταθεί στα πόδια του. Η τυχαία γνωριμία του με τη Μαρούλα τον κάνει να δει και την άλλη, τη φωτεινή όψη των πραγμάτων. Ο άδολος έρωτας και η αποδοχή. Όμως ο Γιούρι παγιδεύεται σε μια κατάσταση που θα του αλλάξει τη ζωή: ο ξάδερφός του ο Κωστής, ο μικρός, έχει μπλεξίματα με την αστυνομία. Μια νύχτα ζητάει καταφύγιο στο σπίτι του Γιούρι, κι αυτό το γεγονός γίνεται αιτία ο Γιούρι να περάσει κι αυτός άθελά του στην όχθη των κυνηγημένων. Η ανασφάλεια και η απόγνωση τον οδηγούν στον Εγνατίου, έναν πλούσιο ταξιδιωτικό πράκτορα που ο Γιούρι τού είχε φτιάξει το αυτοκίνητο στο συνεργείο. Υποτίθεται ότι ο Εγνατίου οργανώνει ταξίδια στη Ρωσία, μόνο που στην πραγματικότητα φέρνει γυναίκες από τις ανατολικές χώρες για να τις εκδίδει στην Αθήνα. Ο Γιούρι, παράνομος και παραιτημένος, γίνεται κι αυτός ένας κρίκος στη δραστηριότητα του Εγνατίου. Στο μπαρ του νέου αφεντικού του θα γνωρίσει την Ιρίνα, θα γίνει ο προστάτης της, αλλά μαζί της θα αναπτύξει μια σχέση ιδιόρρυθμη, βαθιά: η Ιρίνα κατά κάποιον τρόπο τού υπενθυμίζει συνεχώς ποιος είναι πραγματικά, και θα γίνει αιτία ώστε ο Γιούρι να σπάσει τα δεσμά που τον καθηλώνουν σε μια ζωή που εκτυλίσσεται ερήμην του. Ο Γιούρι θα θελήσει να σώσει την Ιρίνα, γιατί έτσι βρίσκει έναν τρόπο να σώσει και τον εαυτό του. Και το κλειδί για να ξεμπλέξει το κουβάρι στο οποίο έχει τυλιχτεί η ζωή του θα του το δώσει η γνωριμία του με τον Πέτρο, που κι αυτός θέλει να λύσει τον δικό του, τον προσωπικό του γόρδιο δεσμό. Με λόγο γεμάτο ένταση και ρυθμό, η Χριστίνα Χρυσανθοπούλου ζωντανεύει στο πρώτο της μυθιστόρημα μια πραγματικότητα απόλυτα ρεαλιστική και επίκαιρη, μιλά για την ξενοφοβία, για την ανάγκη του «άλλου» να γίνει αποδεκτός σε μια καχύποπτη κοινωνία, αλλά και για τη δύναμη της μνήμης και του έρωτα. Η Ζοή με όμικρον είναι συνάμα ένας φόρος τιμής στη σύγχρονη Οδύσσεια των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, πολλοί από τους οποίους βρέθηκαν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα... Το μυθιστόρημα προλογίζει ο ιστορικός Βασίλειος Τσενκελίδης, ο οποίος σκιαγραφεί την πορεία του Ελληνισμού της πρώην Σοβιετικής Ένωσης από την ίδρυσή της έως τη δεκαετία του 1990, οπότε εκδηλώνεται το μεγάλο κύμα επιστροφής στη μητέρα πατρίδα. ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ H Χριστίνα Χρυσανθοπούλου γεννήθηκε το 1974. Σπούδασε Παιδαγωγικά και Δημοσιογραφία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αθήνα και το Λονδίνο με αντικείμενο τη Συγκριτική Εκπαίδευση και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα έντυπα της χώρας ως αρθρογράφος, ενώ την τελευταία διετία εργάζεται στον ηλεκτρονικό τύπο. Διηγήματά της έχουν βραβευτεί σε λογοτεχνικό διαγωνισμό και έχουν δημοσιευτεί στο λογοτεχνικό περιοδικό (δε)κατα. Η Ζοή με όμικρον είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.

• 
• 
•