«Εκείνος ο άντρας έπιασε για πρώτη φορά ένα δωμάτιο στο Ίρις, λίγο πριν μπούμε στην καλοκαιρινή σαιζόν. Η βροχή, που είχε ξεκινήσει την αυγή κι έπεφτε όλη μέρα χωρίς διακοπή, το βράδυ έγινε ακόμα πιο βίαιη. Η θάλασσα ήταν φουσκωμένη και είχε πάρει ένα γκρίζο χρώμα. Κάθε φορά που άνοιγε η πόρτα για να μπει ή να βγει κάποιος πελάτης, η βροχή διέσχιζε ορμητικά το κατώφλι και μούσκευε με τρόπο δυσοίωνο το χαλί της εισόδου στο λόμπυ. Όλες οι νέον επιγραφές στα μαγαζιά της γειτονιάς είχαν σβήσει και στο δρόμο δεν κυκλοφορούσε ψυχή ζώσα. Όταν τελικά περνοιύσε κάποιο όχημα μπορούσες να διακρίνεις τις σταγόνες της βροχής να αναδύονται μέσα απ΄ το φως των μπροστινών φαναριών. Ήταν περίπου τη στιγμή που ετοιμαζόμουν να κλειδώσω το ταμείο, να σβήσω το φως στη ρεσεψιόν και να αποσυρθώ στα ενδότερα. Ξαφνικά ακούστηκε ένα θόρυβος σαν κάτι πολύ βαρύ να είχε σωριαστεί με γδούπο, κι αμέσως μετά αντήχησε μια γυναικεία κραυγή» Η Yôko Ogawa (Γιόκο Ογκάουα) γεννήθηκε στην Οκαγιάμα της Ιαπωνίας το 1962. Τη δεκαετία του ΄80 σπούδασε Λογοτεχνία και Τέχνη στο Τόκιο. Αφού τελείωσε τις σπουδές της, επέστρεψε στην πατρίδα της όπου εργάστηκε και παντρεύτηκε. Την ίδια περίοδο άρχισε και να γράφει. Το 1988 πήρε το Βραβείο Καγιέν ως καλύτερη νέα συγγραφέας. Τα επόμενα τρία έργα της είχαν θετική κριτική υποδοχή και ήταν υποψήφια επί τρία συνεχή χρόνια για το πιο σημαντικό βραβείο της Ιαπωνίας, το Βραβείο Ακουτάγουα, με το οποίο τελικά βραβεύτηκε το 1991. Σήμερα, ύστερα από πολυάριθμες νουβέλες, διηγήματα και μυθιστορήματα θεωρείται ως μία από τις σημαντικότερες συγγραφείς της Ιαπωνίας. Στην Ευρώπη μεταφράστηκε στα Γαλλικά για πρώτη φορά το 1995 οπότε κυκλοφόρησαν 10 βιβλία της. Η Γιόκο Ογκάουα εκπλήσσει τους αναγνώστες της με την ψυχρή μινιμαλιστική αφηγηματική φωνή της, δίνοντας χώρο σε μια φαντασία που οφείλει να διευρίνεται. Οι απλές της προτάσεις, οι λεπτομερείς περιγραφές, η ευθύγραμμη αφήγηση οδηγεί σε μία ασυνήθιστη, διφορούμενη ατμόσφαιρα. Οι χαρακτήρες στον ανήσυχο και μυστηριώδη κόσμο της Ογκάουα αφήνουν ελάχιστα σημάδια για να τους εντοπίσεις. Η συγγραφέας αφηγείται πάντοτε από την πλευρά μιας νεαρής, μάλλον πιεσμένης και υποτακτικής γυναίκας που συνήθως αναζητά ενσυνείδητα την υποταγή της σε έναν άντρα. Στο «Ξενοδοχείο Ίρις» η φωνή ενός μεσήλικα άντρα μαγεύει την νεαρή 17χρονη Μαρί σε τέτοιο βαθμό ώστε να εμπλακεί μαζί του σε μια σαδομαζοχιστική σχέση. Η Μαρί είναι ένα όμορφο κορίτσι που δουλεύει κοντά στη μητέρα της στο μικρό ξενοδοχείο ενός ανώνυμου παραθεριστικού θέρετρου. Η εμφάνιση του άντρα μαζί με μια πόρνη, την οποία πετάει έξω από το δωμάτιό του, κακοποιημένη, ενεργοποιεί βαθύτατα την μικρή που επιδιώκει να συναντηθούν και να γίνει ένα παράξενο ερωτικό αντικείμενο στα χέρια του. Ο άντρας κατοικεί σε ένα μικρό νησάκι απέναντι, ζει μοναχικά όπως όλοι οι άνθρωποι με εμμονές και διαστροφές. Η Μαρί παγιδεύεται στον σκληρό κόσμο των φαντασιώσεών του αλλά και της δικής της ακόρεστης περιέργειας και υποτακτικότητας. Σκηνές μαρτυρίων, βασανισμών, κατασταλάγματα μιας ηδονικής αναζήτησης στην κόλαση της ανθρώπινης ψυχής. Η προσέγγιση της συγγραφέως γίνεται χωρίς ηθικά διδάγματα, χωρίς να προκαλεί. Αφήνει να σκεφτεί, να διερευνήσει, να αναρωτηθεί και να βγάλει μόνος του συμπεράσματα. Η Ογκάουα είναι μια πολύ σύγχρονη συγγραφέας, που ήδη έχει βρει το κοινό της και στην Ελλάδα, μια προσωπικά αγαπημένη συγγραφέας, εντελώς ακατάλληλη για περαστικούς αναγνώστες που συνήθως στέκονται μόνο στη δεκάδα των παραπάνω -γειτονικών μας-μπεστ σέλερ. Τους συνιστούμε να μην περάσουν ούτε απέξω από το Ξενοδοχείο Ίρις!