Καλοκαιρινή Εκστρατεία Ανάγνωσης, Δημιουργικότητας - «Διαδρομές με πυξίδα τη βιβλιοθήκη».Από τη δραματοποίηση στην ανάγνωση. Ζωντανεύουμε ένα βιβλίο πριν το διαβάσουμε!
Σήμερα, 11 Ιουλίου στις 10 το πρωί στο ισόγειο της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Σερρών μαζευτήκαμε 15 άτομα ηλικίας 13 με 17 ετών (είχαμε και δυο καλές μας φίλες που αν και 11 ετών θέλουν να έρχονται και να παρακολουθούν τις δράσεις. Μπορούμε να τους χαλάσουμε το χατίρι;). Όλοι με την απορία: "δραματοποίηση πριν την ανάγνωση", τι θέλει να πει ο ποιητής; Ο ποιητής όμως δεν ήρθε και την απάντηση την έδωσε ο κ. Νίκος Τσιώτσος, δάσκαλος και θεατρολόγος που ενορχήστρωσε όλη τη δράση. Αφού γνωριστήκαμε με παιχνίδι μίμησης και παντομίμας, ο κ. Νίκος μας παρουσίασε κάποια αντικείμενα. Τι δουλειά μπορεί να έχουν ένα ψαλίδι, κάποιες εικόνες με πριγκίπισσες, νεράιδες και γοργόνες, κάποιες καρφίτσες, κλωστές και μεζούρες; Μήπως την απάντηση έχει αυτό το γράμμα; Κάπως έτσι ξεκίνησε η λύση του μυστηρίου... Αφού δώσαμε κάποιους τίτλους στο σκηνικό όπως:"ο ντεντέκτιβ που έγινε ράφτης", "ο τρελός μαριονετίστας", "ένας άλλος ράφτης". Αρχίσαμε σιγά σιγά να στήνουμε ένα υποθετικό σκηνικό.
Σε όλο αυτό βοήθησε η ανάγνωση του γράμματος του πρωταγωνιστή, του Γιωργή προς τον παππού του... Γράψαμε το γράμμα του παππού προς τον Γιωργή, για να δώσουμε και την άλλη όψη της ιστορίας. Είχαμε το σενάριο... έμεναν λοιπόν οι χαρακτήρες και οι σκέψεις τους. Στην ιστορία μας εμφανίζονταν ο Γιωργής ο ράφτης, ο παππούς του, ο συνάδελφός του και το αφεντικό του. Φτιάξαμε ένα ανθρώπινο γλυπτό όπου ο καθένας εξέφραζε τις σκέψεις κάποιου από τους χαρακτήρες της ιστορίας. Δώσαμε μεγαλύτερη ένταση δημιουργώντας εναλλαγές στους χαρακτήρες από κυριαρχικούς σε υποταγμένους. Αρχικά, προβάραμε κινητικά αυτές τις έννοιες με βασικό πυρήνα μια..... καρέκλα. Στη συνέχεια όμως, το προχωρήσαμε με την πραγματική αναπαράσταση διαλόγων με εναλλαγές της κυριαρχικής θέσης των χαρακτήρων (του Γιωργή και του αφεντικού του).
Στο τέλος ο Γιωργής πέρασε από ένα στενό διάδρομο όπου ακούγονταν αντιφατικές φωνές, οι φωνές της συνείδησής του. Ήταν μια πολύ έντονη σκηνή που βοήθησε τον Γιωργή να αποφασίσει γι το τι θα κάνει στη συνέχεια... Ήταν μια έντονη και αποκαλυπτική εμπειρία. Φύγαμε με την επιθυμία να ξαναεπιστρέψουμε με νέες περιπέτειες και ίσως με τη δημιουργία μιας θεατρικής ομάδας της Βιβλιοθήκης. Ευχηθείτε μας καλή τύχη! Ααααα ξεχάσαμε να σας πούμε τη λύση του μυστηρίου! Πρόκειται για το διήγημα του Γεώργιου Βιζυηνού "Το μόνον της ζωής του ταξείδιον". Και όπως κάθε καλός ντεντέκτιβ που σέβεται τον εαυτό του, το δανειστήκαμε από τη βιβλιοθήκη για να δούμε τη λύση με τα ίδια μας τα μάτια!!
Ευχαριστούμε για την εμπειρία τον κ. Νίκο Τσιώτσο που κράτησε ζωηρό το ενδιαφέρον και την περιέργειά μας καθ'όλη της διάρκεια της δράσης, καθώς και τις εθελόντριες κ. Σοφία Πολιτίδου και Έφη Τζούρη για τη βοήθεια και την ενεργή τους συμμετοχή.
